
از حمله اخیر طالبان میتوان به عنوان موازنه تروریسم بین افغانستان و هند در برابر پاکستان نام برد. چرا که هر دو این کشورها از مواجه با گروه های تروریستی رنج میبرند و بسیاری از کارشناسان سرمنشا و تغذیه آنها را از پاکستان و نهادهای حاکمیتی آن، از جمله سازمان اطلاعات ارتش پاکستان(ISI) میدانند. یعنی پاکستان در برابر بازی که با کارت گروههای تروریستی در مقابل هند و افغانستان انجام میدهد باید منتظر استفاده این دو کشور از این اهرم برای فشار به پاکستان باشند...


گسترش فرقه گرایی درون پاکستان، رقابت های منطقه ای بویژه در افغانستان، ناتوانی در تأمین امنیت مرزها، روابط خاص این کشور با عربستان سعودی و آینده تسلیحات هسته ای پاکستان از جمله مشکلات پیش روی گسترش روابط دوجانبه به شمار می آیند...
گروه طالبان با صدور اطلاعیهای به مردم افغانستان و طلاب این کشور هشدار داده است چنانچه کتابی با تفکر وهابیت دیدند آنرا از شهر خارج کرده و اقدام به سوزاندن آن کنند. تا به حال هیچفردی از گروه طالبان به سوریه اعزام نشده و طبق آمار، کمترین داعشی اهل افغانستان هستند...
رهبران القاعده گرچه به صورت سنتی خود را زیر بیعت رهبر طالبان معرفی میکنند، اما در عمل جایگاهی برای این گروه قائل نیستند، زمانی که نیروهای طالبان کابل را تصرف کرده و قوانین و برداشت افراطی خود از اسلام را ارائه کرده و دیدن تصاویر تلویزیون را حرام اعلام کرده و سینماهای کابل را تخریب می کردند، رهبر القاعده پیامهای خود را به صورت تصویری برای تمام مردم جهان مخابره میکرد...
با نگاهی به کارنامه دولت های بوش و اوباما طی سیزده سالی که از حوادث یازده سپتامبر گذشته است، به خوبی پیداست که «تروریسم» یکی از محورهای سیاست خارجی و امنیتی این کشور برای حضور فراسرزمینی به ویژه در قالب های نظامی است...
تا این لحظه ارتش توانسته است تا حدی نفوذ خود را روی نواز شریف نشان دهد. اساسا نواز شریف علاقهای به آمدن به ایران نداشت و آنچه باعث شد که وی به ایران بیاید، توصیهی ارتش بود. در آن موقع رابطهی ایران و پاکستان به موجب مسئلهی گروگانها و خط لولهی صلح خیلی بد شده بود و به خاطر این مسائل ارتش وارد بحث گردید...
در کشور پاکستان، این تشکیلات ارتش و ISI (سازمان اطلاعات ارتش پاکستان) هستند که معادلات قدرت را شکل میدهند؛ یعنی جدا از مواردی از کودتا که در این کشور رخ داده است و دولت نظامی بوده است (مانند کودتای پرویز مشرف)، حتی زمانی که دولت بر سر کار است، مهرهگردان اصلی ارتش و ISI هستند. این تحلیل بسیاری از تحلیلگران است که در سیستم قدرت در پاکستان در ابتدا ارتش و ISI و سپس دولت قرار دارد...