وقتی صدور انقلاب خمینی را متوقف کردیم «داعش» متولد شد
چرا و چگونه نسل مجاهدین اسلامی تبدیل به تروریست های تکفیری شدند؟ چرا فوج فوج جوانان مسلمان مصری و لبنانی و افغان و پاکستانی و تازه مسلمانان اروپایی به جای پیوستن به جبهه انقلاب اسلامی به جبهه داعش و القاعده می پیوندند. از خودمان بپرسیم آیا ما تلاشی برای شناساندن جهاد حقیقی و اسلام ناب محمدی (ص) به ایشان انجام داده ایم که امروز از پیوستن ایشان به سپاه بنی امیه ناخرسندیم و کاسه چه کنم به دست گرفته ایم؟
به گزارش پایگاه بیداری اسلامی ، با رحلت حضرت امام (ره) در خردادماه سال شصت وهشت، نه تنها دفتر زندگی دنیوی بزرگ ترین احیاگر اسلام حقیقی در تاریخ معاصر بسته شد، بلکه با خالی شدن عرصه این دنیا از حضور او، عده ای از انقلابیون که تا زنده بودن ایشان ترجیح می دانند نظرات خود را علنی ننمایند، با درگذشت وی عرصه را برای اجرای «اصلاحات» حرکت امام مهیا دیدند. این دسته از انقلابیون تواب که بعد از گذر از دوران پر التهاب و سخت دفاع مقدس به دلایل مختلف از بخشی از شعارها و آرمان هایی که امام برای انقلاب ترسیم کرده بود پشیمان گشته و آن ها را دست نایافتنی می دیدند، با در دست گرفتن دولت و بخش عمده ای از بدنه اجرایی کشور با سرعت شروع به آرمان زدایی از اهداف نهضت نموده و برنامه های «واقع گرایانه» خود را جایگزین آن ها کردند. این نحوه سیاست ورزی پسا-امام هم در عرصه اقتصادی بروز آشکاری داشت (با ایجاد شکاف عمیق اقتصادی و ظهور طبقه سرمایه دار ناسالم در کنار قشر «آسیب پذیر») و هم در عرصه سیاست خارجی. سیاست خارجی این دوران با شعاری کلیدی «تنش زدایی» کار خویش را آغاز نمود. این گروه که پیشرفت اقتصادی را تنها از مسیر ارتباط با دنیای سرمایه داری و همسایگان منطقه ای ممکن می دیدند، به سرعت گام در راه ایجاد ارتباط دوستانه با دنیای غرب و حاکمان مرتجع عرب منطقه گذاشتند و طبیعتاً در چهارچوب سیاست تنش زدایی جایی برای یکی از اهداف عالی انقلاب اسلامی که همانا صدور انقلاب بود باقی نمی ماند.
اجتماع حامیان داعش در آلمان
عده ای خوش بینانه و بدون عمق فکری لازم در پی لبخند کشورهای غربی و حکام مرتجع عربی منطقه ادامه سیاست منع صدور انقلاب را مفید به حال آینده کشور و نظام می دانستند (و می دانند). مسلم بخش عمده ای از طرفداران این نظریه این کار خود را در راستای دفاع از نظام اسلامی تعبیر می کنند نه برخلاف آن. استدلال آن ها به طور خلاصه این بوده (و هست) که تا ما کشوری قدرتمند و از درون مستحکم نداشته باشیم، نمی توانیم شعارها و آرمان های انقلاب را به سایر کشورها و مناطق «صادر» کنیم. فلذا ایشان معتقد به این بودند (و هستند) که در حال حاضر و با توجه به فشار خارجی باید دست از تبلیغات برون مرزی برداشته و بعد از استحکام پایه های اقتصادی و فرهنگی داخلی نسبت به معرفی اسلام ناب به جهان خارج اقدام کنیم.[۱]
این شعار هرچند در ظاهر زیبا و موجه می نماید اما در عرصه عمل اجرای آن از اوایل دهه هفتاد تا به امروز یکی از عوامل مهم تولد و رشد خطرناک ترین دشمن جهان اسلام یعنی حرکت های تکفیری چون داعش بوده است. نویسنده مدعی است یکی از اصلی ترین دلایل بروز و ظهور حرکت های تکفیری در میان جوانان کشورهای اسلامی و حتی تازه مسلمانان غربی خالی کردن عرصه تبلیغات اسلامی توسط ج.ا. در خارج از کشور بوده است. منع و مخالفت دستگاه دیپلماسی خارجی پسا-امام با تبلیغات فرهنگی و صدور انقلاب عرصه ای را خالی نمود که بنا بر ماهیت خود نیازمند حضور مروج و مبلغ است و با عقب نشینی ما دیگرانی آن خلأ را پر می کنند که اسلام مطلوب ایشان با حقیقت تعالیم پیامبر (ص) فاصله ای به اندازه اسلام علوی و اموی دارد.
هر کس کوچک ترین آشنایی با قرآن کریم (به عنوان اصلی ترین منبع فهم اسلام در دنیای کنونی) داشته باشد می داند مفاهیمی چون «جهاد» و «شهادت» از اجزای جدایی ناپذیر و غیرقابل تفکیک فرهنگ قرآنی هستند. تأکیدات مکرر قرآن کریم بر مبارزه با کفار و جهاد در عرصه ها بر کسی پوشیده نیست و نمی توان آن را از بدنه فرهنگ اسلامی جدا کرد. عدم امکان جداسازی این مفهوم از بدنه اسلام منجر به تشکیل دو حرکت عمده در میان مبلغین اسلامی شده است. حرکت اول که در پی ارائه اسلامی قابل جمع با دنیای غرب است همواره تلاش بلیغی داشته تا این مفهوم جهاد را تنها در معنای «جهاد اکبر» و تزکیه فردی محدود نمایند. سعی و تلاش ایشان برای تفسیر آیات متعدد جهاد بر معنایی صرفاً فردگرایانه و اخلاقی (که بی ارتباط با عرصه عملی و جهاد اصغر باشد) راه را برای ظهور آنچه امام از آن تعبیر به «اسلام آمریکایی» کردند هموار کرد. از سوی دیگر، عده ای که نمی توانستند فهم تاریخی و آیات صریح قرآن مبنی بر همراهی جهاد اصغر و اکبر را نادیده بگیرند به دلیل عمق کم مبانی اسلامی و عدم چنگ زدن به سیره ائمه (ع) راه گروه های جهادی را پی گرفتند که به سرعت مبدل به حرکت های تکفیری و ضد انسانی حاضر شد.
درنتیجه ما با حذف داوطلبانه تبلیغات اسلامی برون مرزی (بر اساس سیاست تنش زدایی) جوانان حق طلب جهان اسلام و تازه مسلمانان غربی را میان دو گزینه مخیر کرده ایم: پیوستن به جرگه اسلام درویش مابانه و انفرادی قابل حل و هضم در فرهنگ غربی؛ یا پیوستن به گروه های جهادی چون داعش و القاعده. جوان مسلمان (یا تازه مسلمانی) که قرآن را باز می کند و در جزء جزء آن تأکید و تشویق با مبارزه و جهاد را می بیند در مقابل این دعوت خداوند به جهاد چه باید بکند؟ اگر حقیقتاً معتقد به الهی بودن کلام قرآن داشته باشد بایستی این مفهوم جهاد در زندگی او عینیت یابد والا او خود را مسلمان واقعی نخواهد دانست و در جستجوی این عینیت یا باید به کتاب های امثال سید حسین نصر پناه ببرد و هر روز با کار و پرداخت مالیات به دولت هایی غربی شاهد خونریزی آن ها باشد، یا این شجاعت را از خود به خرج دهد و راهی میدان کارزار مبارزه شود و آیا جز داعش و القاعده جای دیگری برای فعلیت یافتن اهدافش می یابد؟
دستگاه خارجی جمهوری اسلامی سال هاست پرچم مبارزه با غرب را پایین کشیده است. وزارت امور خارجه ج.ا. سال هاست دیگر میزبان پناه جویان و جستجوگران جهاد حقیقی نیست. نه تنها تازه مسلمانان غربی و جوانان تشنه مسلمان پناهگاه فکری در سفارت خانه های ما نمی یابند، بلکه اصولاً سیاست گذاران دستگاه خارجی ما بعد رحلت حضرت امام (ره) وظیفه خود را تنها در چهارچوب قوانین و مقررات بین المللی تعریف کرده اند که سازمان ملل به ایشان دیکته می کند. سفارت خانه های ما که زمانی ملجأ حقیقت جویان و مرکز نشر کتاب های متفکران شیعی بود، امروز تبدیل به سازمان هایی سیاسی شده اند که هیچ گونه وظیفه ای در قبال این دست مسائل برای خود قائل نیستند. هر کس کمترین تجربه زیست در کشورهای خارجی را داشته باشد می داند سفارت خانه های ج.ا. آخرین مکان برای پناه جستن حقیقت طلبان هستند.
موجی که بعد از حوادث تروریستی یازده سپتامبر در جهان ایجاد شد، فرصت مغتنمی بود برای نظام ج.ا. تا در کنار چهره کریه اسلام طالبانی، اسلام حقیقی شیعی را به دنیا معرفی کند. صد افسوس که از مرگ دستگاه سیاست خارجی ما و ساختار تبلیغاتی ما بیش از یک دهه می گذشت و در بحبوحه آتش افروزی آمریکا در منطقه دولت فخیمه اصلاحات به جای جذب فوج جوانان مشتاق، به فکر خلع سلاح حزب الله لبنان و گروه های مبارز فلسطینی بود!
و امروز اگر می بینیم قیچی دو لبه داعش و صهیونیزم دارد گوشت بدن جهان اسلام را تکه تکه جدا می کند، باید بیشتر از آنکه از مصر و عربستان و سازمان ملل خشمگین شویم، در رفتار چند دهه اخیر نظام ج.ا. فکر کنیم. بیندیشیم چرا و چگونه نسل مجاهدین اسلامی تبدیل به تروریست های تکفیری شدند؟[۲] بیندیشیم چرا فوج فوج جوانان مسلمان مصری و لبنانی و افغان و پاکستانی به جای پیوستن به جبهه انقلاب اسلامی به جبهه داعش و القاعده می پیوندند. از خودمان بپرسیم آیا ما تلاشی برای شناساندن جهاد حقیقی و اسلام ناب محمدی (ص) به ایشان انجام داده ایم که امروز از پیوستن ایشان به سپاه بنی امیه ناخرسندیم و کاسه چه کنم به دست گرفته ایم؟
بسی مایه تأسف و ناراحتی است وقتی هر روز به کشته شدن صدها تروریست داعشی خوشحال می شویم و فراموش می کنیم هر یک از این تروریست ها یک جوان مسلمان است که می توانست در اثر آموزش صحیح و تبلیغات درست نظام ج.ا. تبدیل به سربازی حقیقی برای میدان مجاهدت بر علیه دشمنان اصلی جهان اسلام شود. اگر به سیره علی بن ابی طالب (ع) هم توجه کنیم می بینیم که آن بزرگوار تا چه حد از کشتن مسلمانان (چه در جنگ جمل یا صفین یا نهروان) ابا داشت و ماه ها جنگ را برای موعظه و نصیحت به تأخیر می انداخت تا آنجایی که دوست و دشمن از دست او خسته گشته و خواستار جنگ سریع می شدند! و ما اگر عمیق به مسئله گروه های تکفیری نگاه کنیم باید بر کشته شدن این همه جوان جاهل (و در عین حال جویای حق) اشک بریزیم نه اینکه از دیدن تیتر خبر کشته شدن چند صد نفر از آن ها شادی کنیم. مسلم در آن سوی میدان صهیونیست ها خوشحال ترین افراد هستند وقتی می بینند جوان مسلمان جاهل به جان مسلمانان افتاده است و انرژی و توان جهان اسلام به جای اینکه صرف دفاع از غزه مظلوم شود صرف دفع فساد داخلی می گردد. جدا بر این فاجعه باید خون گریست!
و مسلم مسئولین و سیاست گذاران وزارت امور خارجه و به خصوص سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی باید پاسخگوی اعمال و سیاست های چند دهه گذشته خود باشند. یادمان باشد اگر ما غذای سالم را از انسان ها منع کنیم، ایشان بنا بر نیاز خود به دنبال غذا می روند و بعید نیست در خاکروبه ای غذای فاسدی به دندان بگیرند و نیاز خود را برطرف نمایند؛ و اینجاست که باید گفت داعش پیش از آنکه محصول پول نفت عربستان وهابی باشد، پیش از آنکه زاده تبلیغات چند مفتی مفت خور سعودی باشد، مولود سیاست های چند دهه گذشته خود ماست. نویسنده بر همین مبنا مدعی است نطفه گروهی چون داعش وقتی بسته شد که ما صدور انقلاب خمینی را متوقف کردیم.
محمدرضا علوی
منبع : بیداری اسلامی
