۱۳ سال ناتو فرهنگی در افغانستان
يكشنبه, ۸ تیر ۱۳۹۳، ۰۳:۳۱ ب.ظ
لشکرکشی ناتو و آمریکا غیراز تغییرات صوری و ظاهری محدود در برخی از زمینه ها، دستاورد خاصی برای افغانستان نداشته است زیرا جنگ، ترور، ناامنی و فقر همچنان گلوی شهروندان افغان را می فشارد...
هرچند تمام ملت های ضعیف درطول تاریخ شلاق ستم جباران و ستمگران را بر گرده خود احساس کرده و می کنند اما در این میان برخی از ملت ها بیش از دیگران مورد تاخت وتاز قرار گرفته اند که ملت مظلوم افغانستان از جمله آن هاست.
اکنون نیز جهانیان شاهدند که مردم مسلمان و زجرکشیده افغانستان بیش از سه دهه است با انواع مشکلات و محرومیت های ناشی از توطئه های قدرت های بزرگ از قبیل جنگ، ناامنی، آوارگی، ترور و از همه دردآور «تهاجم فرهنگی» دشمنان اسلام روبروهستند، هجمه ای که دین، فرهنگ و ارزش های والای الهی و انسانی آنان را مورد هدف قرار می دهد.
افغانستان در سال 2001 میلادی با لشکرکشی کشورهای غربی و در رأس آن ها ایالات متحده آمریکا که براساس مصوبه کنفرانس «بن» در قالب نیروهای آیساف به افغانستان یورش بردند، از زیر یوغ طالبان رهایی یافت ومردم مسلمان این کشور امیدوارشدند که دیگر زمان درد و رنج آن ها به پایان رسیده و خورشید طلایی آزادی و پیشرفت از پشت قله های «پامیر» و «هندوکش» سربرآورده است تا بر تن سرد و بی رمق این ملت رنجدیده بتابد و افغانستان عزیز را با پرتو زرین خود به سوی وادی وسیع ترقی و رفاه رهنمون شود.
گرچه مردم افغانستان بعد از فروپاشی حکومت طالبان با تلاش، همت و درایت خود در برخی از زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره تحولات مثبتی را تجربه کرده اند اما با کمال تأسف شاهد هستیم که مردم این کشور، به رغم گذشت 13سال از ورود ناجیان غربی به سرزمین شان همچنان در دریای مواج مشکلات و محرومیت ها غوطه ورند تا جایی که هم اکنون نیز مردم بسیاری از شهرها و استان های بزرگ افغانستان حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی مانند برق، آب آشامیدنی، بهداشت و.....محرومند.
بنابراین، لشکرکشی ناتو و آمریکا غیرازتغییرات صوری و ظاهری محدود در برخی از زمینه ها، دستاورد خاصی برای افغانستان نداشته است زیرا جنگ، ترور، ناامنی و فقر همچنان گلوی شهروندان افغان را می فشارد.
البته اگر پیشرفت و ترقی را در چیزهای دیگری غیر از کسب دانش ها و مهارت ها، تأمین وسایل امنیت و رفاه، تقویت بنیه اقتصادی و خودکفایی و... جستجو کنیم پس باید اذعان کرد که افغانستان اکنون در اوج قله های ترقی قرار دارد زیرا نیازهای ضروری و اولیه افغان ها نه فقرزدایی و تأمین بهداشت و.... که چیزهای دیگری مثل شبکه های ماهواره ای و غیره است که تا کنون بخوبی تأمین شده است زیرا بعد از آمدن غربی ها به افغانستان بود که افغان ها دارای ده ها و صدها رسانه و شبکه های دیداری و شنیداری و ماهواره ای که عمدتاٌ در راستای منافع فرهنگی غرب است، شدند.
از سوی دیگر در زمینه بازسازی افغانستان نیز باید گفت که برخی ازهتل ها وساختمان های مسکونی و برج های تجاری و غیره نیز مغایر با فرهنگ ملی و دینی مردم و به منظورتخریب نظام فرهنگی آنان در بسیاری از شهرهای این کشور به ویژه کابل ساخته شده است.
با نگاهی به برنامه های به اصطلاح فرهنگی فرهنگی اکثر شبکه های تلویزیونی نوپا در افغانستان شاهد ترویج فرهنگ لیبرال دموکراسی غرب هستیم که در تضاد آشکار با آموزه های اسلام و فرهنگ اصیل و سنتی مردم افغانستان قرار دارد.
تردیدی نیست که این گونه برنامه ها هرچند زیر پوشش ثقافت و فرهنگ و با عنوان برنامه های فرهنگی منتشر می شود اما به ویژه در شرایط کنونی افغانستان که مردم این سرزمین در محاصره مشکلات گوناگون قراردارند هیچ دردی ازدردهای آنان را دوا نمی کند.
مطلب قابل ذکر دیگردر راستای تلاش غرب برای نابود کردن فرهنگ ملی و اسلامی افغان ها، تبلیغ مسیحیت است که همزمان با ورود نیروهای آمریکایی و ناتو به افغانستان آغازشد.هرچند این پدیده با واکنش های تند توده های مسلمان افغان مواجه گشت اما به نظر می رسد آن دسته ازگروه ها و سازمان های غربی که با اغراض خاصی به دنبال این قضیه هستند، همچنان در تلاش اند شرایط را به گونه ای تغییر داده و بستری فراهم سازند که به آسانی بتوانند با شدت بیشتری به تبلیغ مسیحیت در افغانستان بپردازند.
آن ها تبلیغات خود را به شیوه های مختلف دنبال و مسیحیت را به عنوان دین برتر و مورد علاقه مردم افغانستان معرفی کرده اند تا جایی که حتی خانم «رولا عبدالغنی» همسر اشرف غنی احمدزی نامزد ریاست جمهوری افغانستان معتقد است اگر مسیحیت برای بانوان افغان تشریح شود نیمی از آن ها به دین حضرت عیسی(ع) می گروند.
یک هفته نامه افغانی (دیدار) در یکی از شماره های خود به نقل از خانم رولا عبدالغنی که یک مسیحی اهل لبنان است چنین می نگارد:«گفتگویی از خانم رولاعبدالغنی نشر شده که بر اساس آن ایشان در پاسخ به این سوال که آیا مسیحی بودن شما برای ایفای نقش همسر ریاست جمهوری کشوری با ترکیب بیش از 99 درصد مسلمان مشکلی ایجاد نخواهد کرد گفت: مسیحی بودن من جرم نیست اگر چه من از طرف مادری به نوعی یهودی محسوب می شوم.
وی اضافه کرد: به اعتقاد من بانوان افغانستان تحت فشار به دین اسلام گرویده اند چون راه دومی نداشته اند. اگر آیین مسیحیت به خوبی برای آنان تشریح شود، شک ندارم بیش از نیمی از آنان به این دین خواهند گروید.
این هفته نامه می افزاید: خانم اشرف غنی احمدزی ادامه داد که من در طول ده سال گذشته از فعالیت برخی گروه های تبشیری مسیحیت در مناطق مرکزی، شمال و کابل به صورت غیر مستقیم حمایت هایی داشته ام. در صورت حضور در کاخ ریاست جمهوری به طور حتم این کار را گسترش خواهم داد تا مردم افغانستان بدانند مسیحیت آن چیزی نیست که ملاها در مغز آنان وارد کرده اند.
وی زنان افغانستان را به آزادی تشویق کرده و گفت: آزادی زنان به قدری شیرینی خواهد داشت که به خودی خود، موضوع مسیحی بودن من حل خواهد شد.
این در حالی است که هفته نامه (دیدار) در صدر همین مطلب در باره اعتقاد دکتر «زینت قریشی» همسر حامد کرزی رییس جمهور افغانستان در خصوص تساوی حقوق زن و مرد نوشته است: وی معتقد است که بحث تساوی حقوق زن و مرد که بارها و بارها غربی ها آن را مطرح و پیگیری کرده اند، در جامعه، باعث انحطاط فکری و فساد می گردد. اگر زنان با فرهنگ برهنگی از نظام خانواده به جامعه بیایند، این استقلال آن ها باعث می شود تا اولاً اتکا مرد را از دست بدهند، ثانیاً مانند بره ای باشند در دام گرگ های شیطان صفت کوچه و بازار.
گفتنی است که به نوشته این هفته نامه ، اشرف غنی احمدزی به هنگام حضور در دانشگاه آمریکایی بیروت در اواخر دهه 1970 کمک های زیادی از "فواد سعد" یک دانشمند چپ گرای لبنانی دریافت می کند که خانم رولا خواهر او می باشد.
حال باید به انتظار نشست و نگریست تا غربی ها در سال های انتهایی حضور خود در خاک افغانستان چگونه و از چه طریقی اهداف فرهنگی خود در این کشور را پایه گذاری کرده و تلاش مذبوحانه خود برای به انحطاط کشاندن فرهنگ اصیل مردم مسلمان افغانستان را ادامه می دهند.
اکنون نیز جهانیان شاهدند که مردم مسلمان و زجرکشیده افغانستان بیش از سه دهه است با انواع مشکلات و محرومیت های ناشی از توطئه های قدرت های بزرگ از قبیل جنگ، ناامنی، آوارگی، ترور و از همه دردآور «تهاجم فرهنگی» دشمنان اسلام روبروهستند، هجمه ای که دین، فرهنگ و ارزش های والای الهی و انسانی آنان را مورد هدف قرار می دهد.
افغانستان در سال 2001 میلادی با لشکرکشی کشورهای غربی و در رأس آن ها ایالات متحده آمریکا که براساس مصوبه کنفرانس «بن» در قالب نیروهای آیساف به افغانستان یورش بردند، از زیر یوغ طالبان رهایی یافت ومردم مسلمان این کشور امیدوارشدند که دیگر زمان درد و رنج آن ها به پایان رسیده و خورشید طلایی آزادی و پیشرفت از پشت قله های «پامیر» و «هندوکش» سربرآورده است تا بر تن سرد و بی رمق این ملت رنجدیده بتابد و افغانستان عزیز را با پرتو زرین خود به سوی وادی وسیع ترقی و رفاه رهنمون شود.
گرچه مردم افغانستان بعد از فروپاشی حکومت طالبان با تلاش، همت و درایت خود در برخی از زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره تحولات مثبتی را تجربه کرده اند اما با کمال تأسف شاهد هستیم که مردم این کشور، به رغم گذشت 13سال از ورود ناجیان غربی به سرزمین شان همچنان در دریای مواج مشکلات و محرومیت ها غوطه ورند تا جایی که هم اکنون نیز مردم بسیاری از شهرها و استان های بزرگ افغانستان حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی مانند برق، آب آشامیدنی، بهداشت و.....محرومند.
بنابراین، لشکرکشی ناتو و آمریکا غیرازتغییرات صوری و ظاهری محدود در برخی از زمینه ها، دستاورد خاصی برای افغانستان نداشته است زیرا جنگ، ترور، ناامنی و فقر همچنان گلوی شهروندان افغان را می فشارد.
البته اگر پیشرفت و ترقی را در چیزهای دیگری غیر از کسب دانش ها و مهارت ها، تأمین وسایل امنیت و رفاه، تقویت بنیه اقتصادی و خودکفایی و... جستجو کنیم پس باید اذعان کرد که افغانستان اکنون در اوج قله های ترقی قرار دارد زیرا نیازهای ضروری و اولیه افغان ها نه فقرزدایی و تأمین بهداشت و.... که چیزهای دیگری مثل شبکه های ماهواره ای و غیره است که تا کنون بخوبی تأمین شده است زیرا بعد از آمدن غربی ها به افغانستان بود که افغان ها دارای ده ها و صدها رسانه و شبکه های دیداری و شنیداری و ماهواره ای که عمدتاٌ در راستای منافع فرهنگی غرب است، شدند.
از سوی دیگر در زمینه بازسازی افغانستان نیز باید گفت که برخی ازهتل ها وساختمان های مسکونی و برج های تجاری و غیره نیز مغایر با فرهنگ ملی و دینی مردم و به منظورتخریب نظام فرهنگی آنان در بسیاری از شهرهای این کشور به ویژه کابل ساخته شده است.
با نگاهی به برنامه های به اصطلاح فرهنگی فرهنگی اکثر شبکه های تلویزیونی نوپا در افغانستان شاهد ترویج فرهنگ لیبرال دموکراسی غرب هستیم که در تضاد آشکار با آموزه های اسلام و فرهنگ اصیل و سنتی مردم افغانستان قرار دارد.
تردیدی نیست که این گونه برنامه ها هرچند زیر پوشش ثقافت و فرهنگ و با عنوان برنامه های فرهنگی منتشر می شود اما به ویژه در شرایط کنونی افغانستان که مردم این سرزمین در محاصره مشکلات گوناگون قراردارند هیچ دردی ازدردهای آنان را دوا نمی کند.
مطلب قابل ذکر دیگردر راستای تلاش غرب برای نابود کردن فرهنگ ملی و اسلامی افغان ها، تبلیغ مسیحیت است که همزمان با ورود نیروهای آمریکایی و ناتو به افغانستان آغازشد.هرچند این پدیده با واکنش های تند توده های مسلمان افغان مواجه گشت اما به نظر می رسد آن دسته ازگروه ها و سازمان های غربی که با اغراض خاصی به دنبال این قضیه هستند، همچنان در تلاش اند شرایط را به گونه ای تغییر داده و بستری فراهم سازند که به آسانی بتوانند با شدت بیشتری به تبلیغ مسیحیت در افغانستان بپردازند.
آن ها تبلیغات خود را به شیوه های مختلف دنبال و مسیحیت را به عنوان دین برتر و مورد علاقه مردم افغانستان معرفی کرده اند تا جایی که حتی خانم «رولا عبدالغنی» همسر اشرف غنی احمدزی نامزد ریاست جمهوری افغانستان معتقد است اگر مسیحیت برای بانوان افغان تشریح شود نیمی از آن ها به دین حضرت عیسی(ع) می گروند.
یک هفته نامه افغانی (دیدار) در یکی از شماره های خود به نقل از خانم رولا عبدالغنی که یک مسیحی اهل لبنان است چنین می نگارد:«گفتگویی از خانم رولاعبدالغنی نشر شده که بر اساس آن ایشان در پاسخ به این سوال که آیا مسیحی بودن شما برای ایفای نقش همسر ریاست جمهوری کشوری با ترکیب بیش از 99 درصد مسلمان مشکلی ایجاد نخواهد کرد گفت: مسیحی بودن من جرم نیست اگر چه من از طرف مادری به نوعی یهودی محسوب می شوم.
وی اضافه کرد: به اعتقاد من بانوان افغانستان تحت فشار به دین اسلام گرویده اند چون راه دومی نداشته اند. اگر آیین مسیحیت به خوبی برای آنان تشریح شود، شک ندارم بیش از نیمی از آنان به این دین خواهند گروید.
این هفته نامه می افزاید: خانم اشرف غنی احمدزی ادامه داد که من در طول ده سال گذشته از فعالیت برخی گروه های تبشیری مسیحیت در مناطق مرکزی، شمال و کابل به صورت غیر مستقیم حمایت هایی داشته ام. در صورت حضور در کاخ ریاست جمهوری به طور حتم این کار را گسترش خواهم داد تا مردم افغانستان بدانند مسیحیت آن چیزی نیست که ملاها در مغز آنان وارد کرده اند.
وی زنان افغانستان را به آزادی تشویق کرده و گفت: آزادی زنان به قدری شیرینی خواهد داشت که به خودی خود، موضوع مسیحی بودن من حل خواهد شد.
این در حالی است که هفته نامه (دیدار) در صدر همین مطلب در باره اعتقاد دکتر «زینت قریشی» همسر حامد کرزی رییس جمهور افغانستان در خصوص تساوی حقوق زن و مرد نوشته است: وی معتقد است که بحث تساوی حقوق زن و مرد که بارها و بارها غربی ها آن را مطرح و پیگیری کرده اند، در جامعه، باعث انحطاط فکری و فساد می گردد. اگر زنان با فرهنگ برهنگی از نظام خانواده به جامعه بیایند، این استقلال آن ها باعث می شود تا اولاً اتکا مرد را از دست بدهند، ثانیاً مانند بره ای باشند در دام گرگ های شیطان صفت کوچه و بازار.
گفتنی است که به نوشته این هفته نامه ، اشرف غنی احمدزی به هنگام حضور در دانشگاه آمریکایی بیروت در اواخر دهه 1970 کمک های زیادی از "فواد سعد" یک دانشمند چپ گرای لبنانی دریافت می کند که خانم رولا خواهر او می باشد.
حال باید به انتظار نشست و نگریست تا غربی ها در سال های انتهایی حضور خود در خاک افغانستان چگونه و از چه طریقی اهداف فرهنگی خود در این کشور را پایه گذاری کرده و تلاش مذبوحانه خود برای به انحطاط کشاندن فرهنگ اصیل مردم مسلمان افغانستان را ادامه می دهند.
منبع : بیداری اسلامی
