فلسطین در سالی که گذشت

شاید بتوان اصلی‌ترین اتفاق طی سال گذشته را آغاز انتفاضه‌ای جدید از مهرماه در فلسطین دانست. انتفاضه‌ی اخیر ناشی از تداوم عملیات ضد صهیونیستی در کرانه باختری و قدس پس از جنگ 51 روزه است که با ورود صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی...

    

      

شاید بتوان اصلی‌ترین اتفاق طی سال گذشته را آغاز انتفاضه‌ای جدید از مهرماه در فلسطین دانست. انتفاضه‌ی اخیر ناشی از تداوم عملیات ضد صهیونیستی در کرانه باختری و قدس پس از جنگ 51 روزه است که با ورود صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی و مطرح‌شدن طرح تقسیم زمانی- مکانی این مکان مقدس، جرقه نهایی آن شعله‌ور شد. آمار بالای عملیات فردی و شهادت‌طلبانه با سلاح سرد و گرم، از ویژگی‌های اصلی آن است. این انتفاضه برای فلسطینیان پیامدهای زیادی داشته است. محمود عباس و تشکیلات خودگردان به دنبال استفاده از انتفاضه سوم در راستای منافع خود هستند. بازگرداندن نتانیاهو به میز مذاکره با گرفتن امتیاز، افزایش همکاری امنیتی با تل‌آویو به‌منظور بالا بردن هزینه حذف یا جایگزین نمودن محمود عباس و تشکیلات برای رژیم صهیونیستی و هم‌چنین مدیریت کنترل انتفاضه در راستای افزایش فشار بر حماس و جهاد را می‌توان مجموعه خواسته‌های تشکیلات خودگردان در انتفاضه سوم دانست؛ اما تصمیم‌گیری و رفتار تشکیلات خودگردان متغیری است که به رویکرد رژیم صهیونیستی در قبال انتفاضه وابسته است. تداوم روش کنونی از سوی رژیم صهیونیستی یعنی مهار توأم با فشار و یا خروج از کرانه باختری از سوی رژیم صهیونیستی بدون توافق با تشکیلات خودگردان، دو گزینه نامطلوب برای محمود عباس است. تنها در صورتی که رژیم صهیونیستی بتواند با کمک تشکیلات خودگردان در کوتاه‌مدت انتفاضه را سرکوب نماید یا دست به تجاوز جدیدی در غزه به‌منظور انحراف افکار عمومی و امنیتی کردن کرانه باختری بزند، محمود عباس و تشکیلات خودگردان در وضعیتی بهتر می‌توانند از انتفاضه قدس برای کسب منافع خود استفاده نمایند. مجموعه تصمیمات از سوی دیگر بازیگران و روند انتفاضه نیز، تاثیری مستقیمی بر قدرت بازیگران محور مقاومت چون حماس و جهاد اسلامی دارد. نیروهای مقاومت به دنبال تداوم انتفاضه و گسترش جبهه درگیری با رژیم صهیونیستی در کرانه باختری هستند.

 

با گسترش انتفاضه‌ی سوم و گذشت شش ماه، به نظر می‌رسد حماس و جهاد اسلامی نسبت به ابتدای شروع این موج در ماه اکتبر، با راهبردی مشخص و منسجم‌تر فضا را پیگیری و مدیریت می‌کنند. چندین عملیات مسلحانه در سرزمین‌های اشغالی و ادعای رژیم صهیونیستی مبنی بر دستگیری نیروهای حماس در کرانه باختری قبل از عملیات، نشان‌دهنده‌ی بخشی از انسجام عملیات و اهداف گروه‌های فلسطینی در مواجهه با انتفاضه است. هم‌چنین خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس اخیراً طی اظهاراتی به‌نوعی سقف این انتفاضه را اخراج صهیونیست‌ها از کرانه‌ی باختری اعلام کرد. مشخص و ملموس بیان کردن اهداف و شیوه‌ی ادامه‌ی انتفاضه از این منظر مهم است که هم نشان‌دهنده‌ی اِشراف گروه‌های مقاومت بر حیطه‌ی انتفاضه است و هم این جریان را از یکی از اصلی‌ترین چالش‌های پیش روی انتفاضه یعنی نداشتن راهبرد و هدف مشخص دور نگه می‌دارد. مرکز انتفاضه سوم دو شهر الخلیل و قدس است. این دو شهر در کرانه باختری آینده کرانه را رقم خواهند زد.

 

2- پیروزی حماس در انتخابات دانشگاهی بیرزیت

فلسطین از سال 2005 تاکنون شاهد انتخابات ریاستی و از سال 2006 تاکنون نیز شاهد انتخابات مجلس قانون‏‌گذاری نبوده است. حماس در انتخابات مجلس قانون‏‌گذاری فلسطین در سال 2006 در مقابل جنبش فتح پیروز شده بود و یک سال پس از آن جنبش فتح در یک درگیری خونین از نوار غزه بیرون رانده شد تا فلسطین به دو بخش کرانه باختری و نوار غزه تقسیم شود که کرانه باختری تحت کنترل فتح و نوار غزه نیز تحت کنترل حماس قرار گرفت. انتخابات دانشجویی به‌عنوان یکی از مهم‏ترین انتخابات هر سال در دانشگاه‏‌های فلسطین برگزار می‌شود و در این انتخابات نیز رقابت اصلی میان دو جنبش فتح و حماس بود. آخرین انتخابات دانشجویی نیز اردیبهشت امسال در دانشگاه بیرزیت برگزار شد که نتیجه آن یک شگفتی بود: پیروزی قاطع حماس در کرانه باختری که کنترل آن در اختیار جنبش فتح به ریاست محمود عباس قرار دارد.

 

در انتخابات شورای دانشجویی دانشگاه بیرزیت در رام الله، 5 انجمن دانشجویی بر سر کسب 51 کرسی با یکدیگر رقابت کردند. در این انتخابات، ائتلاف وابسته به جنبش حماس موسوم به ائتلاف «وفا» موفق شد 3400 رأی معادل 26 کرسی را کسب کند و ائتلاف وابسته به جنبش فتح نیز 2545 رأی معادل 19 کرسی، ائتلاف چپ‏‌گرا وابسته به جبهه خلق 5 کرسی و ائتلاف دموکراتیک نیز یک کرسی را به دست آوردند. در واقع، رقابت اصلی میان ائتلاف‏‌های وابسته به حماس و فتح بود که ائتلاف وابسته به حماس موفق شد 7 کرسی بیشتر از ائتلاف رقیب به دست آورد. در انتخابات سال 2012 جنبش فتح توانسته بود 26 کرسی کسب کند و در انتخابات سال 2013 و 2014 نیز جنبش فتح توانسته بود با 23 کرسی در برابر 20 کرسی جنبش حماس پیروز شود. اگر چه انتخابات دانشجویی در دیگر دانشگاه‏‌های فلسطین نیز برگزار می‏‌شود اما انتخابات دانشگاه بیرزیت از اهمیت بیشتری در صحنه سیاسی فلسطین برخوردار است. اهمیت انتخابات دانشجویی بیرزیت به حدی زیاد بود که خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس، پیروزی در این انتخابات را نخستین گام در روند ملی فلسطین دانست. دانشگاه بیرزیت با ده هزار دانشجو، بزرگ‏ترین دانشگاه فلسطینی محسوب می‌‏شود. لذا این جامعه آماری در دانشگاه بیرزیت می‏تواند به‌منزله چگونگی نگرش جامعه فلسطینی به گروه‏‌های سیاسی آن و جایگاه گروه‌‏های سیاسی در جامعه فلسطین باشد. انتخابات اخیر دانشجویی وزن دو جنبش فتح و حماس برای انتخابات آینده مجلس قانون‏‌گذاری و انتخابات ریاستی را نشان می‏‌دهد. آخرین انتخابات ریاستی فلسطین در سال 2005 برگزار شد و پس از آن نیز انتخابات مجلس قانون‏گذاری در سال 2006 انجام شد و تا به امروز فتح و حماس درباره زمان برگزاری انتخابات آتی توافقی نکرده‏‌اند.

 

3- برافراشته شدن پرچم فلسطین در سازمان ملل و ادامه اقدامات دیپلماتیک محمود عباس

بخشی اقدامات محمود عباس طی سال گذشته را می‌توان تلاش برای پیوستن به دادگاه لاهه دانست. محمود عباس در ۱۰ دی سال ۹۳ ضمن امضای اساسنامه‌ی عضویت در لاهه 12 فروردین 94 اعلام نمود فلسطین به عضویت این سازمان درآمد.

 

از دیگر اقدامات محمود عباس برافراشته شدن پرچم فلسطین را در مقر اصلی سازمان ملل متحد در شهریورماه 94 با اکثریت آرا به تصویب رساند تا برای اولین بار در تاریخ این سازمان پرچم یک عضو ناظر که از عضویت کاملی در آن بهره‌مند نیست در آن به اهتزاز درآید. این طرح با 119 رای موافق،  8 رای مخالف از جمله ایالات متحده و رژیم صهیونیستی و 45 رای ممتنع از جمله انگلیس به تصویب رسید. بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد به همراه شماری از مسئولین کشورهای اسلامی، عربی، آفریقایی و آسیایی در این مراسم شرکت کردند. این امر در حالی رخ داد که بسیاری از سیاسیون فلسطینی از رفتار محمود عباس نسبت به توقف پیگیری جنایات رژیم صهیونیستی پس از جنگ ۵۱ روزه به بهانه‌ی ازسرگیری مذاکرات سازش، انتقادهای بسیاری داشتند. پس از عضویت فلسطین در لاهه، رژیم صهیونیستی یک‌سوم از درآمدهای مالیاتی که حدود ۸۰ درصد درآمد تشکیلات را شامل می‌شد مسدود نمود و به تشکیلات به دلیل ورود به لاهه هشدار داد. محمود عباس ضمن تهدید به شکایت از رژیم صهیونیستی در لاهه، خواستار آزادسازی مالیات‌ها شد؛ محمود عباس هم‌چنین اعلام نموده بود اولین شکایت مربوط به جنگ تابستان غزه خواهد بود.

 

محمد عباس طی یک فضاسازی رسانه‌ای، پیوستن به سازمان های جهانی را یک پیروزی بزرگ معرفی نمود. با این‌وجود محمود عباس شکایتی را به لاهه ارائه نداد.  این رفتار با عکس‌العمل احمد عتون سخنگوی حماس در رام الله مواجه شد و طی سخنانی گفت این تصمیم می‌توانست سال‌ها پیش‌گرفته و اجرا شود. نمی‌دانم چرا تشکیلات خودگردان تعلل می‌کند. یکی از توافقات هنگام تشکیل دولت وحدت ملی این بود که فلسطین عضو دادگاه لاهه شود تا بتواند از اسرائیل برای جنایات جنگی شکایت کند. شاید آن‌ها زیر فشارهای آمریکا مسائلی را پنهان می‌کنند اما ما نمی‌توانیم این وضع را قبول کنیم.از دیگر اقدامات دیپلماسی محمود عباس در سال 94 به‌منظور جبران شکست مذاکرات، دیپلماسی بین‌المللی را دنبال نمود. عضویت در فیفا، تهدید به شکایت از رژیم صهیونیستی به دادگاه لاهه و... بخشی از این اقدامات نمادین و حقوقی بین‌المللی است. به نظر می‌رسد با توجه به افتتاح سفارت فلسطین در برزیل و پذیرش دولت فلسطینی از سوی بسیاری از کشورهای اروپایی (هرچند نمادین) محمود عباس در سال 95 هم روش دیپلماسی بین‌المللی را ادامه دهد.

 

4- تنش میان مصر و حماس

مصر یکی از کشورهایی است که همواره از گذشته در مسأله فلسطین نقشی فعال ایفا نموده است؛ اما با آغاز تحولات بیداری اسلامی در سال 2011 و پیامدهای داخلی آن، حضور این کشور در منطقه و مسائل مرتبط با آن کمرنگ شده است؛ ولی در این میان کشورهای دیگر با حضور خود تلاش نموده‌اند در زمان فوق نقش فعال‌تری را ایفا نمایند تا جایی که به‌عنوان نمونه کشوری ذره‌ای مانند قطر به‌واسطه‌ی منابع مالی به ایفای نقش پرداخته و با ائتلاف با ترکیه سعی نماید روند تحولات در موضوع فلسطین را به سمت منافع خود سوق دهد. لیکن امروز دولت السیسی در این خصوص تحت‌فشار است چراکه از نزدیکی جریانات اخوانی حاکم بر ترکیه به حماس واهمه داشته به همین جهت از ابتدای قدرت گیری تلاش نموده است تا با رویکرد مشت آهنین در قبال حماس و نوار غزه با دلایل گوناگون مانع این کار شود؛ چنان‌که این سیاست منجر به تنش در روابط میان طرفین شد.به‌عنوان نمونه یکی از دلایل مطرح، ادعاهای طرف مصری مبنی بر دخالت حماس در تحولات این کشور و همچنین همکاری با گروه‌های سلفی- تکفیری در صحرای سینا بود. این تنش به سطحی رسید که «دادگاه رسیدگی به پرونده‌های فوری» در قاهره، گردان‌های قسام و سپس حماس را سازمانی تروریستی معرفی نمود و پیرو آن سخن از احتمال حمله به نوار غزه به میان آمد که در نهایت ارتش مصر دو پایگاه نظامی حماس را مورد هدف قرارداد. در همین راستا سرلشکر «نصر سالم» از مسئولان اسبق دستگاه اطلاعات هوایی مصر اعلام کرد: «دولت ٩٩ درصد تونل‌های غزه را تخریب کرده است.» وی تأکید نمود که نیروهای مسلح مصر به‌محض کشف یک تونل در غزه سریعاً اقدام به تخریب آن می‌کنند و تاکنون ٩٩ درصد تونل‌ها نیز تخریب‌شده‌اند. اظهارات این مقام مصری در حالی است که وزارت امور داخلی فلسطین در غزه با انتشار آماری اعلام نمود که گذرگاه رفح، از آغاز سال ٢٠١٥ تا پایان آن، به مدت ٣٤٣ روز بسته مانده و این بدترین آماری است که از سال ٢٠٠٩ تاکنون در خصوص عملکرد این گذرگاه ارائه می‌شود.

 

تشدید اختلافات میان حماس و مصر، شرایط را برای فلسطینیان بسیار متفاوت و سخت‌تر نموده است. حماس و گروه‌های مقاومت غزه در سال 94 در وضعیت اسفباری قرار داشتند. به‌طوری که برخی تحلیلگران صهیونیستی معتقدند این روند به جنگ منجر خواهد شد. آوی یسخاروف تحلیلگر سایت «تایمز آو اسرائیل» از این طیف است. او معتقد است جنگ جدید وقوعش حتمی و اجتناب‌ناپذیر است. یسخاروف برای اثبات ادعای خود به مطلبی از یک روزنامه‌نگار مطرح فلسطینی استناد می‌کند. فایز ابوشماله، روزنامه‌نگار سرشناس غزه‌ای و به گفته یسخاروف، از چهره‌های نزدیک به حماس، می‌گوید: «مبارزان قسامی در طول یک سال و نیم گذشته- شبانه‌روز- مشغول کار و تلاش بوده‌اند. آن‌ها لحظه‌ای طعم آرامش و استراحت را نچشیده‌اند؛ زیرا نبردی که برای آن آماده می‌شوند یک نبرد سرنوشت‌ساز است. بحث بقا و فنا و مرگ و زندگی است. آن‌ها هیچ گزینه‌ای ندارند جز اینکه در تمامی شرایط تلاش کنند و آماده باشند؛ زیرا آن‌طور که ساکنان غزه می‌گویند این منطقه تا به امروز شاهد چنین اوضاع اسفبار انسانی نبوده است. به باور آن‌ها، اوضاع در حال حاضر از دوره جنگ اخیر نیز سخت‌تر شده است. این شرایط در پایان کار منجر به انفجار اوضاع می‌شود. اگر سال 2016 بدون هیچ جنگی خاتمه یابد، در واقع یک معجزه روی داده است؛ زیرا بروز چنین جنگی در اختیار حماس یا اسرائیل نیست.

 

5- استعفای اعضای کمیته اجرایی ساف

 در مرداد ماه محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که ریاست کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) را بر عهده داشت از ریاست این کمیته استعفا داد و علاوه بر آن 9 عضو این کمیته نیز استعفا دادند تا نشست فوق‌العاده شورای ملی فلسطین (پارلمان سازمان آزادی بخش فلسطین) برگزار شود؛ اما این نشست تاکنون برگزار نشده است. به باور سیاسیون مخالف محمود عباس او با این کار تنها روند تشکیل دولت ملی و برگزاری انتخابات پارلمان را دچار چالش نموده است. محمود عباس به دنبال آن است با این گونه رفتارها و قانون‌شکنی‌ها، تن ندادن حماس و دیگر احزاب به‌شرط های او برای برگزاری انتخابات را عامل عدم تشکیل دولت ملی معرفی نماید. درحالی خود او تشکیلات خودگردان متهم اصلی برگزار نشدن چندین ساله انتخابات پارلمان مجلس فلسطینی هستند.

 

6- ممنوع شدن فعالیت جنبش اسلامی سرزمین‌های اشغالی 1948

ممنوع شدن فعالیت جنبش اسلامی داخل سرزمین‌های اشغالی 1948  که یکی از ریشه‌دارترین  گروه‌های فعال علیه یهودی‌سازی در فلسطین اشغالی محسوب می‌شود نیز از دیگر رویدادهای مهم فلسطین در سال 94 بود. یک دادگاه صهیونیستی در آبان سال 94 طی حکمی فعالیت این سازمان را ممنوع کرده و نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی هم همزمان با آن به دفاتر این جنبش در شهر ام الفحم یورش بردند آنان دلیل این امر را نقش این جنبش در انتفاضه سوم می‌دانستند. رژیم صهیونیستی شیخ رائد صلاح رهبر این جنبش را به اتهام تحریک فلسطینیان علیه این رژیم به 11 ماه حبس محکوم کرده است. شیخ رائد صلاح پس از حکم انحلال جنبش در سخنانی افشا نمود که یک شخصیت عربی در جریان دیدار با سرکنسولگری آمریکا در قدس اشغالی او را تشویق به تحریم جنبش اسلامی کرده است. وی تاکید کرد که شخصیت مذکور در فلسطین اشغالی نیست، بلکه در یکی از کشورهای عربی است. شیخ صلاح همچنین خاطر نشان کرد که یکی از کشورهای عربی از تحریم شدن این جنبش اطلاع داشته است و در توطئه چینی علیه آن دست داشته است.به باور برخی تحلیل گران صهیونیست روند نژادپرستانه و سرکوب دولت نتانیاهو باعث خواهد شد او در کرانه باختری و مناطق اشغالی در سال آینده با بحران‌های بیشتری روبرو خواهد شد.

 

7- سفر هیئت‌های گروه‌های فلسطینی به تهران

روابط میان حماس و جمهوری اسلامی پس از آغاز ناآرامی‌های سوریه دچار رکود شد. خروج حماس از دمشق و کمک برخی از نظامیان و سران حماس از مخالفان بشار اسد اختلافات را بسیار جدی‌تر نمود؛ اما امروزه با گذشت سه سال و تداوم بحران دمشق، روابط در مسیر ترمیم قرار گرفته است. سفر هیئتی از رهبران حماس و دیگر گروه‌های فلسطینی به تهران در سالروز انقلاب اسلامی تأییدکننده روند ترمیمِ روابط است. این سفر در رسانه‌های عربی و فلسطینی بازتاب داشت، زیرا این سفر اولین سفر یک هیئت رسمی حماس از اتفاقات سوریه به ایران بود. در این سفر اسامه حمدان مسئول روابط خارجی حماس حضور داشت. اسامه حمدان پس از بازگشت از سفر در گفتگویی با سایت ر سمی حماس، این سفر را موفقیت‌آمیز دانست و ابراز امیدواری کرد که این سفر مقدمه‌ای برای باز شدن صفحه‌ای جدید در روابط حماس و تهران باشد.

 

 وقوع انتفاضه سوم و نزدیکی دیگر بازیگران به رژیم صهیونیستی، موجب شده است گروه‌های مقاومت به روند ترمیم روابط خود سرعت ببخشند. هم‌چنین رد و بدل شدن پیام‌هایی از سوی سران حماس و جمهوری اسلامی در سال گذشته، نشان از بهبود روابط پس از سه سال است. این نشانه‌ها عبارت‌اند از پیام تسلیت درگذشت آیت‌الله مهدوی کنی از سوی خالد مشعل به امام خامنه‌ای، پیام قاسم سلیمانی به مقاومت حماس، بیانات رهبر ایران بر لزوم تسلیح کرانه باختری و حمایت از حماس و انتفاضه، پیام تسلیت شهادت نیروهای حزب‌الله در سوریه از سوی حماس و...

 

اما انتفاضه سوم  تا حدودی موجب بازگشت مسئله فلسطین به افکار عمومی و تسریع در ترمیم روابط میان بازیگران محور مقاومت و جمهوری اسلامی شده است. ایجاد جبهه‌ای جدید از سوی محور سازش و صهیونیستی در کنار بحرانی‌تر شدن وضعیت با ورود احتمالی کشورهای عربی و ترکیه به سوریه، امکان اتخاذ تصمیمی مشابه سال 2014 و بهره‌برداری از وضعیت ناآرام منطقه‌ای از سوی رژیم صهیونیستی و آغاز جنگی جدید را افزایش می‌دهد؛ اما علم به تقویت روابط جمهوری اسلامی و گروه‌های مقاومت غزه و وضعیت پیچیده منطقه این تصمیم را سخت‌تر خواهد نمود.

 

8- اتحادیه اروپا، همراه با فلسطین

در سال 94، فعالیت‌های زیادی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و علمی به‌منظور بایکوت رژیم صهیونیستی و کمک به فلسطینیان انجام شد که در نوع خود بی‌نظیر بود. یکی از این اقدامات طرح بر چسب‌دار شدن کالاهای رژیم صهیونیستی ساخت شهرک‌ها بود. بعد از هشدارهای مکرر اتحادیه اروپا درباره شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری، بالاخره آبان ماه سال جاری، کمیسیون اروپا طرح برچسب زدن به کالاهای اسرائیلی تولید شده در شهرک‌های صهیونیست نشین را تصویب کرد.

 

این اقدام اروپایی‌ها برای تحریم و برگشت زدن بر محصولات رژیم صهیونیستی ناشی از فعالیت‌های چندساله جنبش جهانی تحریم اسرائیل (BDS) است. این سازمان اقداماتی چون تحریم مراکز علمی رژیم صهیونیستی در ایتالیا، انگلستان و برخی کشورهای اروپایی داشته است. از دیگر اقدامات اروپایی‌ها طرح لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه  در راستای تلاش‌های طرف‌های بین‌المللی و اروپایی برای به حرکت انداختن قطار روند سیاسی سازش میان طرفین فلسطینی و صهیونیستی است که در آن بر لزوم از سر گیری فوری مذاکرات سازش و تعیین جدول زمانی 18 ماهه برای پایان مذاکرات و دستیابی به توافق دائمی میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی تاکید شده بود. این طرح با واکنش شدید نتانیاهو روبرو شد.

 

مجموعه اقدامات اروپا ضد رژیم صهیونیستی و محکوم کردن رفتار نژادپرستانه، شهرک سازی‌ها و سرکوب انتفاضه باعث شد سال 94 سال بد در روابط رژیم صهیونیستی و اروپا لقب بگیرد. به نظر می‌رسد این روابط و جایگاه رژیم صهیونیستی در میان جامعه اروپایی طی سال آتی روندی معکوس با خود به دنبال داشته باشد. این زنگ خطر از سوی بسیاری از شخصیت‌ها و تحلیل گران صهیونیست هم مطرح‌شده است. حزب هرتزوگ از مخالفان نتانیاهو، در بیانیه‌ای اقدام اتحادیه اروپا در حذف حماس از فهرست سازمان‌های تروریستی را محکوم کرد اما اعلام کرد که نتانیاهو باید برای این مسئله و از دست رفتن جایگاه اسرائیل در اروپا مورد سرزنش قرار گیرد. اقدامات افراط گونه نتانیاهو عامل این موضوع است. هم‌چنین روزنامه صهیونیستی «جرزالیم پست» در آبان‌ماه نظرسنجی‌ای را منتشر نمود که نشان می‌داد افکار عمومی جامعه صهیونیستی هم معتقدند نگاه اروپایی‌ها به آن‌ها مثبت نیست. در این نظرسنجی صهیونیست‌ها، سوئد و فرانسه را به‌عنوان کم‌ترین حامی و آلمان را به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی رژیم صهیونیستی در اروپا معرفی نمودند. این نظرسنجی در حالی منتشرشده است که در ماه‌های گذشته و از زمان روی کار آمدن دولت جدید سوئد و به رسمیت شناختن کشور فلسطین، روابط این کشور و رژیم صهیونیستی پرتنش بوده است. هم‌چنین 54% آلمان را به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی انتخاب نمودند که این انتخاب را می‌توان ناشی از عدم شرکت آلمان در برنامه اتحادیه اروپا در تحریم محصولات شهرک‌های رژیم صهیونیستی دانست. در این نظرسنجی، انگلیس با 10% و لهستان با 6%، از جمله دیگر حامیان بزرگ این رژیم به شمار می‌روند و 23% شرکت‌کنندگان نسبت به این موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند. ارقام این نظرسنجی به‌خوبی نشان می‌دهد که صهیونیست‌ها به‌جز آلمان، برای خود هیچ حامی جدّی دیگری در اروپا متصور نیستند.

 

9- فلسطین در سال 95

آنچه در سال 95 در فلسطین (کرانه باختری و غزه) پیش رو خواهد بود، وابستگی مستقیمی به روند انتفاضه و سناریو برخورد دولت صهیونیستی با آن دارد. سناریوهای پیش رو، مشخص خواهد کرد که انتفاضه در سال 95 چه سرنوشتی در پیش خواهد داشت، اما آنچه می‌توان ادعا نمود آن است که حتی در صورت سرکوب مقطعی انتفاضه، به دلیل ضعف امنیتی رژیم صهیونیستی، عدم کنترل انتفاضه و کاهش مشروعیت محمود عباس میان فلسطینیان، مذاکرات سازش مثل گذاشته امکان موفقیت در آن وجود ندارد. تشدید محاصره غزه و امکان وقوع جنگ چهارم در این باریکه، یکی از احتمالات تحلیل گران برای سال آتی در فلسطین است.

منبع:تبیین