چرا طالبان دیگر دشمن آمریکا نیست؟
جمعه, ۵ دی ۱۳۹۳، ۰۷:۴۶ ب.ظ
رئیس جمهور کرزی دوباره پرسید: اگر در مملکت ما در یک حادثه انتحاری ۷۰ یا ۸۰ نفر جانشان را از دست بدهند، این از نظر شما یک عمل تروریستی خواهد بود؟ مشاور امنیت ملی آمریکا گفت: نه...
به گزارش پایگاه بیداری اسلامی، کاخ سفید اعلام کرده است، از تاریخ 2 ژانویه 2015 دیگر گروه طالبان هدف مستقیم این کشور در راستای مبارزه با تروریسم نخواهد بود و تنها در صورتی که علیه منافع آمریکا به طور مستقیم وارد عمل شوند، با آن ها مقابله خواهد شد.
«ایمل فیضی» سخنگوی دولت حامد کرزای (دولت سابق) در یادداشتی در پایگاه خبری شبکه بی سی سی، به مسائل قابل توجهی در این مورد اشاره می کند، وی عقیده دارد در طول 13 سال گذشته آمریکا هیچ گاه نخواسته با طالبان مبارزه کند.
او که از نزدیک شاهد تمام صحبت های رد و بدل شده بین رئیس جمهور حامد کرزای و مقامات آمریکایی بوده، بیش از گذشته تردیدها را در برابر قصد و نیت ایالات متحده آمریکا در برابر مبارزه با تروریسم در خاورمیانه بیشتر می کند.
«ایمل فیضی» سخنگوی دولت حامد کرزای می نویسد:
وزارت دفاع آمریکا می گوید که پس از دومین روز سال 2015، ملاعمر رهبر گروه طالبان و سایر اعضای این گروه، هدف جنگ آمریکا نخواهند بود مگر اینکه آنها تهدید مستقیمی علیه امنیت آمریکا محسوب شوند.
با خواندن این خبر، آخرین سفر رسمی حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان به ایالات متحده آمریکا و مذاکرات و حقایقی که در مورد استراتژی جنگ آن کشور در قبال طالبان روشن شد، در ذهنم تداعی شد.
قبل از این سفر که در اوایل سال 2013 انجام شد، جان کری وزیر امور خارجه کنونی آمریکا که در آن زمان رئیس روابط خارجی مجلس سنای آن کشور بود، روزی در کابل در حضور شماری از مقامات افغان به رییس جمهور کرزی گفت که ملا عمر در شهر کراچی پاکستان است و تحت حفاظت نظامیان پاکستان است.
رییس جمهور کرزی گفت: اگر چنین است پس چرا آمریکا برای گرفتاری وی اقدام نمی کند؟ آمریکا برای گرفتاری وی میلیون ها دلار جایزه نقدی اعلام کرده است، به نام او همه روزه مردم بی گناه کشته می شوند و زیر نام طالبان در افغانستان جنگ جریان دارد، اما ملا عمر تحت نظر شما و نظامیان پاکستان در کراچی بسر می برد؟
جان کری برای رئیس جمهور کرزی جواب قانع کننده ای نداشت اما گفت که ژنرال کیانی می گوید که ملاعمر تحت نظارت ماست. ژنرال کیانی در آن زمان فرمانده نیروهای زمینی ارتش پاکستان بود.
در جریان سفر رئیس جمهور کرزی در ماه ژانویه سال 2013 میلادی به واشنگتن، توماس دانیلون، مشاور امنیت ملی آمریکا، در حضور رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا و دیگر مسئولان بلند پایه آن کشور به رییس جمهور کرزی گفت که از آغاز سال 2015 به بعد، طالبان دشمنان آمریکا نخواهند بود و آمریکا دیگر علیه آنان نخواهد جنگید. آقای دانیلون همچنین افزود که آمریکا به جنگ خود علیه تروریسم در افغانستان ادامه خواهد داد.
برای رئیس جمهور کرزی این حیرت آور بود که مشاور امنیت ملی آمریکا برای طالبان ضرب الاجل تعیین می کند که تا این سال دشمن آمریکاست و بعد از آن دشمن آمریکا نیست.
رئیس جمهور کرزی پرسید: بعد از سال 2014 تروریسم چیست و تروریست کیست؟ مشاور امنیت ملی آمریکا در پاسخ گفت: هر آن کس که در افغانستان به سفارت، اتباع و منافع ما حمله و یا آنها را تهدید کند.
رئیس جمهور کرزی سوال کرد: اگر در لباس طالبان چندین هزار تروریست از پاکستان وارد افغانستان شوند و قسمتی از خاک افغانستان را تصرف کنند و پرچم خود را به اهتزار در آورند، در آن صورت، چطور؟ مشاور امنیت ملی در پاسخ گفت: این موضوع مربوط به شما و پاکستان خواهد بود، نه مربوط به آمریکا.
رئیس جمهور کرزی دوباره پرسید: اگر در مملکت ما در یک حادثه انتحاری 70 یا 80 تن جانشان را از دست بدهند، این از نظر شما یک عمل تروریستی خواهد بود؟ مشاور امنیت ملی آمریکا گفت، نه.
در جریان این سفر در مورد جریان صلح افغانستان و موضوعات مربوط به گشایش دفتر طالبان در قطر نیز صحبت های مفصلی صورت گرفت. مقامات آمریکایی بر روی گشایش دفتر طالبان در قطر تاکید می کردند و می گفتند که تنها دفتر قطر آدرس مناسبی برای مذاکره با طالبان است.
این مذاکرات و موضع آمریکا در قبال طالبان، رئیس جمهور کرزی را بیشتر به آمریکا و جنگ علیه تروریسم مشکوک کرد. به همین دلیل او نیز با ایجاد دفتر طالبان در قطر و امضای بدون قید و شرط توافقنامه امنیتی با آمریکا شدیداً مخالفت کرد.
موضع اصلی آمریکا در رابطه با ملا عمر رهبر طالبان واضح بود. این نادرست نخواهد بود، اگر بگوئیم که در 13 سال گذشته، هیچگاه ملا عمر هدف اصلی جنگ آمریکا نبوده است.
آنچه مهم است، این است که با اعلام این مساله در شرایط کنونی، وزارت دفاع آمریکا یکبار دیگر جنگ 13 ساله این کشور علیه تروریسم در افغانستان و منطقه را زیر سوال می برد.
آدرس دقیق و مخفیگاه ملاعمر، از قبل برای آمریکا معلوم بود، اما نیروهای آمریکایی هیچگاه اقدامی برای از بین بردن و یا گرفتن او نکردند.
اکنون که وزارت دفاع آمریکا رسماً این را تایید می کند که ملا عمر و سایر طالبان در افغانستان، هدف جنگ آمریکا نیستند، معلوم می شود که این مرحله جدیدی از استراتژی منظم و از قبل برنامه ریزی شده است که به اجرا در می آید. هر چند این موضوع تازه رسانه ای و خبرساز شده است، اما به نظر می رسد ایالات متحده آمریکا این تصمیم را از سالها قبل گرفته است.
چگونه تا پایان سال 2014 طالبان دشمن آمریکا بودند و از آغاز سال 2015 دیگر دشمن نیستند و آمریکا آن ها را تعقیب نمی کند؟ چرا در طی 13 سال گذشته هزاران افغان تحت نام گروه طالبان در این جنگ کشته شدند و هزاران تن دیگر آنان مجروح و زندانی شدند؟
پس از بیشتر از یک دهه جنگ علیه تروریسم، هنوز هم افغان های بی گناه روزانه در کابل و دیگر شهرها و نقاط کشور قربانی تروریسم می شوند و مسئولیت آن را طالبان به عهده می گیرد یا به طالبان و یا به طالبان نسبت داده می شود.
آیا برای آمریکا این حملات دیگر تروریستی و طالبان دیگر تروریست نیست؟ اظهارات اوایل سال 2013 آقای دانیلون اکنون جامه عمل می پوشد.
«ایمل فیضی» سخنگوی دولت حامد کرزای (دولت سابق) در یادداشتی در پایگاه خبری شبکه بی سی سی، به مسائل قابل توجهی در این مورد اشاره می کند، وی عقیده دارد در طول 13 سال گذشته آمریکا هیچ گاه نخواسته با طالبان مبارزه کند.
او که از نزدیک شاهد تمام صحبت های رد و بدل شده بین رئیس جمهور حامد کرزای و مقامات آمریکایی بوده، بیش از گذشته تردیدها را در برابر قصد و نیت ایالات متحده آمریکا در برابر مبارزه با تروریسم در خاورمیانه بیشتر می کند.
«ایمل فیضی» سخنگوی دولت حامد کرزای می نویسد:
وزارت دفاع آمریکا می گوید که پس از دومین روز سال 2015، ملاعمر رهبر گروه طالبان و سایر اعضای این گروه، هدف جنگ آمریکا نخواهند بود مگر اینکه آنها تهدید مستقیمی علیه امنیت آمریکا محسوب شوند.
با خواندن این خبر، آخرین سفر رسمی حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان به ایالات متحده آمریکا و مذاکرات و حقایقی که در مورد استراتژی جنگ آن کشور در قبال طالبان روشن شد، در ذهنم تداعی شد.
قبل از این سفر که در اوایل سال 2013 انجام شد، جان کری وزیر امور خارجه کنونی آمریکا که در آن زمان رئیس روابط خارجی مجلس سنای آن کشور بود، روزی در کابل در حضور شماری از مقامات افغان به رییس جمهور کرزی گفت که ملا عمر در شهر کراچی پاکستان است و تحت حفاظت نظامیان پاکستان است.
رییس جمهور کرزی گفت: اگر چنین است پس چرا آمریکا برای گرفتاری وی اقدام نمی کند؟ آمریکا برای گرفتاری وی میلیون ها دلار جایزه نقدی اعلام کرده است، به نام او همه روزه مردم بی گناه کشته می شوند و زیر نام طالبان در افغانستان جنگ جریان دارد، اما ملا عمر تحت نظر شما و نظامیان پاکستان در کراچی بسر می برد؟
جان کری برای رئیس جمهور کرزی جواب قانع کننده ای نداشت اما گفت که ژنرال کیانی می گوید که ملاعمر تحت نظارت ماست. ژنرال کیانی در آن زمان فرمانده نیروهای زمینی ارتش پاکستان بود.
در جریان سفر رئیس جمهور کرزی در ماه ژانویه سال 2013 میلادی به واشنگتن، توماس دانیلون، مشاور امنیت ملی آمریکا، در حضور رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا و دیگر مسئولان بلند پایه آن کشور به رییس جمهور کرزی گفت که از آغاز سال 2015 به بعد، طالبان دشمنان آمریکا نخواهند بود و آمریکا دیگر علیه آنان نخواهد جنگید. آقای دانیلون همچنین افزود که آمریکا به جنگ خود علیه تروریسم در افغانستان ادامه خواهد داد.
برای رئیس جمهور کرزی این حیرت آور بود که مشاور امنیت ملی آمریکا برای طالبان ضرب الاجل تعیین می کند که تا این سال دشمن آمریکاست و بعد از آن دشمن آمریکا نیست.
رئیس جمهور کرزی پرسید: بعد از سال 2014 تروریسم چیست و تروریست کیست؟ مشاور امنیت ملی آمریکا در پاسخ گفت: هر آن کس که در افغانستان به سفارت، اتباع و منافع ما حمله و یا آنها را تهدید کند.
رئیس جمهور کرزی سوال کرد: اگر در لباس طالبان چندین هزار تروریست از پاکستان وارد افغانستان شوند و قسمتی از خاک افغانستان را تصرف کنند و پرچم خود را به اهتزار در آورند، در آن صورت، چطور؟ مشاور امنیت ملی در پاسخ گفت: این موضوع مربوط به شما و پاکستان خواهد بود، نه مربوط به آمریکا.
رئیس جمهور کرزی دوباره پرسید: اگر در مملکت ما در یک حادثه انتحاری 70 یا 80 تن جانشان را از دست بدهند، این از نظر شما یک عمل تروریستی خواهد بود؟ مشاور امنیت ملی آمریکا گفت، نه.
در جریان این سفر در مورد جریان صلح افغانستان و موضوعات مربوط به گشایش دفتر طالبان در قطر نیز صحبت های مفصلی صورت گرفت. مقامات آمریکایی بر روی گشایش دفتر طالبان در قطر تاکید می کردند و می گفتند که تنها دفتر قطر آدرس مناسبی برای مذاکره با طالبان است.
این مذاکرات و موضع آمریکا در قبال طالبان، رئیس جمهور کرزی را بیشتر به آمریکا و جنگ علیه تروریسم مشکوک کرد. به همین دلیل او نیز با ایجاد دفتر طالبان در قطر و امضای بدون قید و شرط توافقنامه امنیتی با آمریکا شدیداً مخالفت کرد.
موضع اصلی آمریکا در رابطه با ملا عمر رهبر طالبان واضح بود. این نادرست نخواهد بود، اگر بگوئیم که در 13 سال گذشته، هیچگاه ملا عمر هدف اصلی جنگ آمریکا نبوده است.
آنچه مهم است، این است که با اعلام این مساله در شرایط کنونی، وزارت دفاع آمریکا یکبار دیگر جنگ 13 ساله این کشور علیه تروریسم در افغانستان و منطقه را زیر سوال می برد.
آدرس دقیق و مخفیگاه ملاعمر، از قبل برای آمریکا معلوم بود، اما نیروهای آمریکایی هیچگاه اقدامی برای از بین بردن و یا گرفتن او نکردند.
اکنون که وزارت دفاع آمریکا رسماً این را تایید می کند که ملا عمر و سایر طالبان در افغانستان، هدف جنگ آمریکا نیستند، معلوم می شود که این مرحله جدیدی از استراتژی منظم و از قبل برنامه ریزی شده است که به اجرا در می آید. هر چند این موضوع تازه رسانه ای و خبرساز شده است، اما به نظر می رسد ایالات متحده آمریکا این تصمیم را از سالها قبل گرفته است.
چگونه تا پایان سال 2014 طالبان دشمن آمریکا بودند و از آغاز سال 2015 دیگر دشمن نیستند و آمریکا آن ها را تعقیب نمی کند؟ چرا در طی 13 سال گذشته هزاران افغان تحت نام گروه طالبان در این جنگ کشته شدند و هزاران تن دیگر آنان مجروح و زندانی شدند؟
پس از بیشتر از یک دهه جنگ علیه تروریسم، هنوز هم افغان های بی گناه روزانه در کابل و دیگر شهرها و نقاط کشور قربانی تروریسم می شوند و مسئولیت آن را طالبان به عهده می گیرد یا به طالبان و یا به طالبان نسبت داده می شود.
آیا برای آمریکا این حملات دیگر تروریستی و طالبان دیگر تروریست نیست؟ اظهارات اوایل سال 2013 آقای دانیلون اکنون جامه عمل می پوشد.
منبع : فارس
