پناهندگان افغان؛ غرب فردایی بهتر یا سراب آرزوها
شمار زیادی از مردم افغانستان به دلیل وضعیت نامساعد امنیتی، این کشور را به مقصد اروپا به ویژه آلمان ترک کردهاند و یا برخی قصد رفتن دارند تا فردایی بهتر را در آنجا جستجو کنند غافل از این که برای بسیاری از آنها غرب سراب آرزوها بوده است...
شمار زیادی از مردم افغانستان به دلیل وضعیت نامساعد امنیتی در این کشور به سوی کشورهای اروپایی به ویژه آلمان حرکت کردهاند و یا قصد رفتن به این کشور را دارند و آینده خود را در آنجا جستجو میکنند.
پناهندگان افغان بر این باورند که آلمان کشوری پیشرفته و بشر دوست است و به محض ورود به این کشور تمام مشکلاتشان پشت مرزهای آن دفن خواهد شد.
مشکلات و خطرات جانی راه، طعنه و کنایههای قاچاقچیان انسان، حمله حیوانات درنده و ... را به جان میخرند به امید اینکه زندگی بهتری در آلمان و دیگر کشورهای اروپایی در انتظار آنها است.
اما این تازه اول راه است، راهی که آغاز آن مشخص امامسیر آن غیر قابل پیشبینی و پایان آن نامشخص است.
جمشید جوان 25 سالهای که افغانستان را به مقصد اروپا و در نهایت آلمان ترک کرده میگوید: در راه با خطرات و مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کردیم.
حمله گله گراز به تعدادی از پناهندگان در مناطق مرزی ترکیه باعث شد بعضی دچار زخمهای شدید شوند و از ادامه راه بازمانند، تعداد بسیار زیادی جنازه در دریا شناور بود، در مسیر خشکی نیز جسدهای فراوانی از زنان و کودکان به چشم میخورد که رها شده بودند، زنان و دختران جوان زیادی در راه ناپدید و یا توسط افراد ناشناس ربوده میشدند و هیچ کاری از دست کسی بر نمیآمد.
خیلیها نزدیکان و اعضای خانواده خود را گم کردند و دیگر هیچ خبری از آنها به دست نیاوردند.
|
|
|
|
جمشید با صدای بغضآلود ادامه داد: تحمل تشنگی و گرسنگی فراوان نیز یکی دیگر از مسائلی بود که پناهندگان در مسیر با آن دست به گریبان بودند، اما این نیز بخشی از مشکلات بود، زیرا بیماریهای واگیردار نیز مسئلهای چالش برانگیز ما بود.
جمشید از وقوع حادثهای در دریا که برایش اتفاق افتاده، میگوید: در قایق بادی با بیش از 30 نفر در دریا از ترکیه به سمت یونان در حرکت بودیم که یک قایق موتوری به ما نزدیک شد و با چاغویی که در دست داشت قایق بادی ما را پاره کرد و این سبب غرق شدن قایق ما شد.
بقض جمشید میشکند: " زنان و کودکان هم در قایق بودند، دو نفر از دوستانم غرق شدند و تاکنون هیچ اثری از آنها نیست".
با تمام سختی که تحمل کردیم به آلمان رسیدیم، فکر میکردیم مشکلاتمان حل شده، اما تازه اول راه بود...
نگرانی و استرس اینکه آیا در آلمان پذیرفته میشویم یا به کشور دیگری منتقل میشویم از یک طرف، عدم رسیدگی صحیح به وضعیت پناهندگان از طرف دیگر، نزاعها و درگیریهایی که با پناهندگان دیگر کشورها رخ میدهد از سوی دیگر فشارهای روحی و جسمی را دوچندان کرده است.
|
|
الان که مقامات آلمانی در رسانهها میگویند پناهندگان افغانستانی را اخراج میکنیم، این خیلی نگران کننده است، یعنی همه تلاشها و زحمات ما هدر میرود؟
این همه انسان در راه رسیدن به اینجا تلف شدند یعنی هیچ ...
هیچ کس دوست ندارد با شرایطی که الان دارد و با وجود وضعیت نامساعد امنیتی به افغانستان بازگردد، زیرا برای زندگی بهتر به آلمان آمدهاند.
محمد علی نیز یکی دیگر از پناهندگانی است که با تحمل رنج و سختیهای فراوان خود را به شهر «کلن» آلمان رسانده است.
وی میگوید: از ایران آمدم، خیلی سخت بود، هیچ چیز قابل پیشبینی نیست و همه هر لحظه منتظر اتفاق تازهای هستم.
با همه مشقتهای فراوان آنطور که انتظار میرفت آلمان کشوری نبود که تعریف آن را در ایران شنیده بودیم، اما بخاطر مشکلات فراوانی که داشتیم به امید دستیابی به آرامش به این کشور آمدم.
|
|
|
|
حیف شد که ایران را ترک کردم، این کشور را دوست داشتم، در آن به دنیا آمدم و بزرگ شدم، اما آنقدر بر ما فشار وارد شد که دیگر مجبور شدیم به اینجا بیاییم.
"اینکه در راه چه بر ما گذشت بماند، اما همین را بدانید که بسیاری از مهاجرین افغانستانی در شرایط بدی به سر میبرند و بخش زیادی از آنها از حداقل امکانات و سرپناه هم برخوردار نیستند."
|
|
محمد علی توصیه کرد: از همه مردم میخواهم اگر از حداقل امکانات زندگی در ایران و افغانستان برخوردار هستند، خانه و کاشانه خود را به امید وعدههای واهی رها نکنند، زیرا به غیر از مسیر پر خطر اروپا، اینجا جایی نیست که بتوان به این راحتی زندگی آرام و بی دغدغهای داشت.
این جوان افغان ضمن اشاره به بعضی برخوردهای بد و ناشایست مقامات محلی آلمان و پلیسهای این کشور گفت: حالا آلمان قصد دارد برخلاف حرفها و قولهای گذشته خود مهاجرین افغانستانی را از این کشور اخراج کند.
با تعاریفی که از آلمان شنیده بودیم همه فکر میکردیم که به محض اینکه به این کشور برسیم کار تمام است و دیگر خبری از درد و رنج نیست، اما اینجا هر لحظه چیز دیگری ما را به مشقت میاندازد و از همه بدتر فشار روانی که حاکم بر همه ماست.
این پناهندگان هنوز در یکی از کمپهای نگهداری مهاجرین در آلمان به سر میبرد و منتظر هستند تا سرنوشتشان مشخص شود.
مدتی است که مقامات آلمان اعلام کردهاند که قصد دارند پناهندگان افغانستانی رسیده به این کشور را اخراج کنند و این در حالی است که پیش از این بر آمادگی برلین برای پذیرش پناهندگان تأکید میکردند.
«توماس دی میزیر» وزیر کشور آلمان در این باره به رسانهها گفت: در سیاست آلمان پیرامون مهاجرت تغییرات اساسی بوجود آمده و بر همین اساس پناهندگان افغان از این کشور اخراج میشوند.
وی افزود: با تصمیم جدیدی که آلمان اتخاذ کرده، درخواست پناهندگی شمار زیادی از افغانها رد خواهد شد.
«حفیظالله میاخیل» مشاور مطبوعاتی وزارت مهاجرین افغانستان در واکنش به اظهارات توماس دی مایزیر وزیر کشور آلمان مبنی بر اخراج مهاجرین افغانستانی از این کشور و دیگر کشورهای اروپایی خواست تا مهاجرین افغان را بدون تبعیض بپذیرند.
مشاور مطبوعاتی وزارت امور مهاجرین افغانستان گفت: مردم به دلیل ناامنی و جنگ افغانستان را ترک کردهاند نه به دلیل فقر یا مشکلات اقتصادی.
میاخیل افزود: در حال حاضر افغانستان ظرفیت پذیرش پناهندگانی که آلمان اخراج خواهد کرد را ندارد.
مشاور مطبوعاتی وزارت امور مهاجرین افغانستان اذعان داشت: از حکومت آلمان میخواهیم با توجه به شرایط موجود در افغانستان، تمام پناهندگان این کشور را بپذیرد.
چندی پیش نیز «سید حسین عالمی بلخی» وزیر امور مهاجرین افغانستان پس از بازگشت از کنفرانس «آکسکام» در کابل گفت: در کنفرانس آکسکام با توجه به ناامنیهای این افغانستان از اروپا خواسته شد تا همه مهاجرین افغانستانی را بپذیرند.
وی اذعان داشت: حوادث اخیر امنیتی در افغانستان نشان داد که هنوز هم همه مهاجرین افغانستان نیازمند همکاری جامعه جهانی هستند.
عالمی افزود: در این کنفرانس تمامی کشورها بر حمایت از این کشور و مهاجرین افغانستانی در سراسر جهان تأکید کردند و در پایان نیز قطعنامهای پیرامون آن توسط کشورهای شرکت کننده صادر شد.
وی تصریح کرد: در قطعنامه مذکور حمایت کامل جوامع مدنی و حمایت کنندگان از مهاجرین بازگشت کرده و کسانی که در حال بازگشت هستند و پناهندگانی که در آینده به افغانستان برخواهند گشت اعلام شده است.
وزیر امور مهاجرین افغانستان اظهار داشت: در کنفرانس آکسکام ضمن تأکید بر ناامنیهای افغانستان از کشورهای اروپایی نیز خواسته شد تا تمامی پناهندگان افغانستانی را بدون ملاحظه بپذیرند.
با وجودی که مقامات کابل همواره از کشورهای اروپایی میخواهند تا پناهندگان این کشور را با توجه به ظرفیت موجود در افغانستان بپذیرند، اما شاهد آن هستیم که آلمان با تغییر رویکرد در پذیرش پناهندگان از اقدام جدیدی برای اخراج افغانها خبر میدهد.
|
|
|
|
این در حالی است که چند سازمان حامی پناهندگان در آلمان چندی قبل نیز پیش از برگزاری نشست وزرای کشور ایالتهای آلمان در شهر «ماینس» با انتشار بیانیهای خواستار ادغام هرچه سریعتر پناهندگان افغانستانی شدند که به این کشور آمدهاند.
بیانیه مذکور توسط سازمانهای «پرو ازول»، «ای کی ازول راینلند فالس»، «نوجوانان بدون مرز» و «ابتکار سیاست مهاجرت» صادر شده است.
این سازمانها تأکید کردند که حدود چهار هزار افغانستانی را خطر اخراج از آلمان تهدید میکند، اما این پناهندگان سرانجام باید مجوز اقامت به دست آورده و از این طریق دورنمایی برای ادغام در آلمان کسب کنند.
«کاتیا کیپینگ» رئیس حزب چپ آلمان نیز در گفتوگو با روزنامه آلمانی "دی ولت" در این باره تصریح کرد: اخراج، ایجاد مانع و مجازات سهگانههای سیاست غیرانسانی «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان و حزب شریک سوسیال دموکرات آن در قبال پناهندگان است.
وی خواستار یک حرکت واقعی اروپایی برای حل بحران پناهندگان در اروپا و خصوصا آلمان شد.
کیپینگ در این گفتگو تأکید کرد که آمریکاییها تا حد زیادی مسئول بحران پناهندگان هستند و تا زمانی که کشورهای ثروتمند سلاح صادر میکنند، ما نباید از این مسئله تعجب کنیم که این سلاحها در درگیریهای داخلی به کار گرفته شود و انسانها را آواره کند.
با این وجود مقامات آلمان هشدار دادهاند که روند اخراج 7200 پناهنده افغانستانی که در این کشور حضور دارند را به زودی آغاز خواهند کرد و تأکید دارند که درخواست های پناهندگی این افراد از سوی آلمان پذیرفته نشده است.
منبع:تسنیم