پشت پرده تحرکات اخیر رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی

رژیم صهیونیستی به دنبال واکنش‌سنجی و شناسایی توانایی‌های گروه‌های مقاومت فلسطینی است تا با توجه به ادامه‌ی محاصره‌ی غزه، بحران در سوریه و برخی اختلافات در زمینه‌ی سوریه بین ایران و حماس و... توانایی این گروه‌ها و سازمان رزم و برنامه‌های جنگی آن‌ها را به نسبت جنگ 22 روزه و 8 روزه سنجیده و ببیند که این گروه‌ها در چه سطحی هستند تا در صورت مشاهده‌ی ضعف، زمینه را برای نابودی گروه‌های مقاومت فراهم نماید.

 

بازهم روزهای برگزاری جام جهانی است و داستان تکراری اما همیشه دردناک جنایت علیه فلسطینیان.

امسال توجه جهانی به بحران عراق و نیز افت‌وخیزهای سیاسی و امنیتی در پاکستان و افغانستان و لبنان، رژیم صهیونیستی را برای سلسله حملاتی در غزه و کرانه‌ی باختری گستاخ‌تر کرده است. اگرچه ناپدید شدن سه صهیونیست بهانه‌ای را برای تهاجمات رژیم صهیونیستی ایجاد کرده است اما می‌توان اهداف دیگری را برای آن متصور بود. به هرحال بحران در عراق و سوریه، حاشیه‌ی امنی را برای اقدامات اسرائیل فراهم نموده است، یعنی پیروز درگیری‌های منطقه‌ی غرب آسیا و درون کشورهای اسلامی منطقه، رژیم صهیونیستی است.

درگیری‌های سوریه و دیگر کشورهای منطقه شرایطی را فراهم نموده است تا در حالی که بیشتر کشورهای جهان با روند شهرک‌سازی در مناطق اشغالی مخالفند، شاهد رشد روزافزون شهرک‌سازی صهیونیست‌ها باشیم.

بر مبنای مفاد کنوانسیون ژنو، هرگونه ساخت‌وساز از سوی این اشغالگر در سرزمین‎‌های فلسطینیِ اشغالی در جنگ 1967 ممنوع است. این در حالی است که برخی از گزارش‌ها از افزایش روند شهرک‌سازی رژیم اسرائیل تا 130 درصد در سال جاری نسبت به سال قبل حکایت داشته است و یوری آریل، وزیر مسکن اسرائیل، گفته است روند ساخت‌وسازهای این رژیم همچنان به سرعت ادامه خواهد یافت و بیشتر وزیران کابینه‌ی صهیونیستی از این روند حمایت ‌می‌کنند.

این اقدامات استراتژیک، هم به ابزاری در دست اسرائیل برای چانه‌زنی در مذاکرات به اصطلاح صلح با تشکیلات خودگردان فلسطینی تبدیل شده است و هم از سوی دیگر این شهرک‌سازی‌ها عملاً مناطق 1967 را که سرزمینی برای دولت فلسطینی خواهد بود، محدود کرده و زمینه را برای دخالت در اراضی فلسطینی فراهم می‌کند و نوعی حائل بین هسته‌ی اصلی رژیم صهیونیستی و منطقه‌ای که به عنوان سرزمین دولت مستقل فلسطینی عنوان کرده‌اند، ایجاد خواهد نمود.

اما رژیم صهیونیستی از حملات نظامی این روزها و هدف قرار دادن مواضع گروه‌های مقاومت، اهداف مختلفی را دنبال می‌کند. از یک سو به دنبال ایجاد شکاف و به شکست کشاندن دولت وحدت ملی فلسطین است که با مشارکت حماس و تشکیلات خودگردان تشکیل شده است (به خصوص انتصاب گروگانگیری سه صهیونیست به حماس این موضع را تقویت می‌کند که با استفاده از این حربه تشکیلات خودگردان را رو در روی حماس قرار دهد.) و از سوی دیگر بهانه‌ای برای تخریب زیرساخت‌های گروه‌های مقاومت فراهم نموده است. اما جنبه‌ی دیگری که می‌توان به این تجاوزات اسرائیل توجه داشت، این است که این رژیم به دنبال واکنش‌سنجی و شناسایی توانایی‌های گروه‌های مقاومت فلسطینی است تا با توجه به ادامه‌ی محاصره‌ی غزه، بحران در سوریه و برخی اختلافات در زمینه‌ی سوریه بین ایران و حماس و... توانایی این گروه‌ها و سازمان رزم و برنامه‌های جنگی آن‌ها را به نسبت جنگ 22 روزه و 8 روزه سنجیده و ببیند که این گروه‌ها در چه سطحی هستند تا در صورت مشاهده‌ی ضعف، زمینه را برای نابودی گروه‌های مقاومت فراهم نماید. این مدل را در رابطه با حزب الله لبنان نیز خواهیم دید چنان که پیش از این نیز اسرائیل پس از بحران سوریه، برخی از مواضع و رهبران حزب الله را مورد تهاجم قرار داده بود.

منبع : تبیین