همه چیز درباره انتفاضه الاقصی
سه شنبه, ۷ مهر ۱۳۹۴، ۰۲:۲۱ ب.ظ
انتفاضه‌ای که در سال 2000 با بی‌حرمتی به مسجدالاقصی آغاز شد، مردم فلسطین و مسلمانان کشورهای مختلف جهان را علیه اسرائیل و حامیانش متحد کرد و با رسواسازی ماهیت فریبکارانه صهیونیستها و غربی‌ها...
سیر انتفاضه الاقصی
در روز پنج‌شنبه 28 سپتامبر 2000 آریل شارون رهبر حزب لیکود و وزیر دفاع وقت دولت باراک در اقدامی توهین‌آمیز و تحریک‌کننده در ساعت۷:۳۰ صبح همراه با تنی چند از مقامات رژیم صهیونستی در میان سه‌هزار نیروی مسلح وارد حریم مقدس مسجدالاقصی می‌شود.
تا پیش از این هیچ‌یک از رهبران رژیم صهیونیستی به‌خود اجازه ورود به صحن مسجدالاقصی را نداده بودند، ولی آریل شارون با این حرکت می‌خواست نشان دهد که این منطقه که از سال ۱۹۶۷ تحت کنترل رژیم صهیونیستی است، جزئی از اسرائیل است.
روز بعد از این حادثه که مصادف با روز جمعه است، نظامیان اسرائیلی اقدام به گشودن آتش به روی نمازگزاران کرده که منجر به زخمی و شهید شدن تعدادی از فلسطینیان می‌شود و این حمله وحشیانه صهیونیستها باعث جریحه دار شدن احساسات فلسطینیان شده و در نتیجه انتفاضه دوم در بین فلسطینیان کرانه غربی و نوار غزه و نیز اعراب ساکن اسرائیل شعله‌ور می‌شود.
با تصمیم شارون مبنی بر حضور در مسجد الاقصی، وى از اعضاى حزب لیکود دعوت کرد تا او را همراهى کنند.
به دنبال این تصمیم، مجلس قانون‌گذارى تشکیلات خودگردان با صدور بیانیه‌ای، ضمن محکوم کردن تصمیم رئیس حزب لیکود براى آلوده کردن مسجدالاقصى، این تصمیم را تحریک آمیز خواند و اعلام کرد که رژیم صهیونیستى را مسؤول پیامدهاى وخیم اقدام شارون مىداند.
در ادامه همین بیانیه حماس از مردم فلسطین دعوت کرد تا با حضور در مسجدالاقصى از ورود شارون جنایتکار به این مکان مقدس جلوگیرى کنند و به هر بهایى نگذارند پاى او به صحن مقدس مسجدالاقصى برسد.
على رغم این هشدارها، شارون با حمایت ۳ هزار پلیس و سرباز وارد حرم شریف مسجدالاقصى شد. وى پیش از دیدارش از مسجدالاقصى، این مسجد را یکى از مهم‌ترین اماکن مقدس یهودى عنوان کرده و مخالفت فلسطینى ها با این دیدار را تأسف آور و ناموجه دانسته بود.
در چارچوب این تدابیر هزاران نظامى و پلیس اسرائیلى در مراکز بازرگانى، شهرها، اماکن پر ازدحام، ایستگاههاى اتوبوس، مراکز تفریحى، و سازمانهاى دولتى نیز مستقر شده بودند.
اقدام شارون مانند جرقه اى در انبار باروت روند به بن بست رسیده سازش بود و باعث شد تا مردم فلسطین با احساس خطر درباره تهاجم اسرائیلى ها به مقدسترین ارزشهاى خود که نمودار هویت اسلامى و عربى فلسطینىها است بار دیگر انتفاضه را به راه اندازند.
نخستین روز انتفاضه
در نخستین روز انتفاضه جدید، دامنه تظاهرات و درگیرى ها از بیت المقدس و اطراف مسجدالاقصى شروع شد و به دیگر شهرهاى کرانه باختری و نوار غزه مانند رام الله و غزه تسرى یافت.
در این روز حداقل ۴ تن فلسطینى شهید و دهها تن از آنها زخمى شدند.
روز دوم
روز بعد از این حادثه که مصادف با روز جمعه است، نظامیان اسرائیلی اقدام به گشودن آتش به روی نمازگزاران کرده که منجر به زخمی و شهید شدن تعدادی از فلسطینیان می شود و این حمله وحشیانه صهیونیستها باعث جریحه دار شدن احساسات فلسطینیان شده و در نتیجه انتفاضه دوم بین فلسطینیان کرانه غربی و نوار غزه و نیز اعراب ساکن اسرائیل شعله ور می شود.
روز سوم
در روز شنبه ۱۳۷۹/۷/۹ در جریان درگیرى ها و نبردهاى خیابانى ۲۴ ساعت اخیر، ۴۷ نظامى اسرائیلى و همچنین ۱۵ شهرک نشین زخمى می شوند و همچنین در این درگیرى ها، هشت فلسطینى کشته و صدها تن دیگر نیز زخمى می شوند.
با ادامه اوضاع ناآرام در سرزمینهاى اشغالى، فرماندهى ارتش رژیم صهیونیستى، ورود شهرک نشینان و نظامیان را به مناطق خودگردان ممنوع اعلام کرد.
از روز شنبه، سرزمین هاى اشغالى در حالت اعتصاب همگانى قرار گرفت و همه فعالیتها در این مناطق متوقف شد.
روز چهارم
در چهارمین روز انتفاضه، دامنه آن نیز حتى بخشهایى از سرزمینهاى اشغالى ۱۹۴۸ - که اشغال شده و معمولاً آرام بودند - را در بر گرفت و تعداد شهداى فلسطین از مرز ۳۵ تن و زخمىها از ۱۰۰۰ تن گذشت.
در این روز صحنه هاى در سطح رسانه هاى تصویرى جهان به نمایش درآمد که احساسات مردم جهان را جریحه دار کرد.
در جریان این درگیری ها بود که کودک ۱۲ سالهاى به نام "محمد جمال الدُرّه" هدف گلوله سربازان اسرائیلى قرار گرفت و در آغوش پدر جان سپرد.
صحنه به شهادت رساندن این کودک و مجروح کردن پدرش که به مدت ۴۵ دقیقه در میان رگبار گلوله هاى سربازان اسرائیلى قرار داشتند به قدرى متأثرکننده بود که حتى کلینتون رئیس جمهور آمریکا نیز اظهار داشت:
"از دیدن این صحنه تکان خوردم."
در ادامه درگیرى ها و تشدید آن، براى نخستین بار رژیم صهیونیستى ضمن استفاده از چرخبال هاى توپدار، اقدام به پرتاب موشکهاى ضد تانک به مراکز تشکیلات خودگردان فلسطین کرد و در این حمله مجتمع مسکونى در مرکز پلیس و چهار دستگاه خودرو هدف موشکهاى هوا به زمین چرخبال توپدار اسرائیلى در شهر غزه قرار گرفتند.
گسترش روزانه درگیری‌ها
درگیرى ها هر روز در انتفاضه گسترده تر شد، به نحوى که در پایان ششمین روز، آمار شهدا و مجروحان فلسطینى به ۶۰ شهید و ۱۳۰۰ زخمى رسید.
این تعداد در سه ماهه اول انتفاضه به حدود ۴۰۰ شهید و ۱۴۰۰۰ مجروح فلسطینى افزایش پیدا کرد.
در ادامه جنایات رژیم اشغالگر قدس، در روز پنج‌شنبه ۲۱ مهر ماه ۱۳۷۹ چرخبالهاى توپدار اسرائیلى، حملات بى سابقه هوایى، زمینى، و دریایى به شهرهاى غزه و رام الله در کرانه غربى انجام دادند. این حملات نشانگر عمق انتفاضه جدید و اثرات آن بود.
پس از آن بود که، فاروق قدومى، رئیس بخش سیاسى ساف و حکومت خودگردان اعلام کرد که فلسطینى هاى ساکن در مناطق اشغالى به محاصره نیروهاى اسرائیلى درآمده و این نیروها مانع ورود دارو و تجهیزات درمانى براى مجروحان حوادث اخیر شده اند.
در همان روز رادیو اسرائیل خبر داد که سه نظامى اسرائیلى در رام‌الله در کرانه غربى رود اردن به دست تظاهرکنندگان خشمگین فلسطینى کشته شدند و یک نظامى اسرائیلى نیز به شدت زخمى شده است.
از سوى دیگر حکومت خودگردان نیز اقدام به آزاد کردن زندانیان حماس از زندانهاى خود کرد، رژیم صهیونیستى نیز در واکنش به این اقدام در رادیوى اسرائیل درباره امکان حملات فلسطینىها در روز یا حتى ساعات آتى هشدار داد و اعلام کرد ارتش اسرائیل علاوه بر آماده باش کامل، نیروهاى ذخیره را نیز به خدمت فراخوانده و همه مرخصى ها را لغو کرده است.
با ادامه درگیری ها و تلفات باراک نخست وزیر رژیم صهیونیستى کوشید با توسل به زور و اعمال خشونت آمیز انتفاضه را متوقف کند. اما نتیجه آن معکوس بود و انتفاضه ساز و کارهاى خود را متحول و سلاح جدید همچون خمپاره انداز را وارد صحنه کارزار کرد.
فلسطینیان با استفاده از این سلاح شهرکهاى صهیونیستى را زیر رگبار آتش قهر خود گرفته و شهرک نشینان را مجبور به فرا رکردند.
دور جدید عملیات‌های شهادت‌طلبانه
علاوه بر آن، عملیات شهادت طلبانه حتى در تل آویو و شهرهای دیگر رشد زیادی داشت و در ادامه و با شکست صهیونیستها در توقف انتفاضه، باراک سرنگون شد.
این بار صهیونیستها آریل شارون را - که او نیز وعده تأمین امنیت و توقف انتفاضه را داده بود - برگزیدند.
پس از روى کار آمدن شارون نیز، عملیات جهادى و شهادت طلبانه فلسطینىها شتاب و شدت بیشترى به خود گرفت به نحوى که - فقط طى مدت ۶ ماه - جنبش حماس حدود ۱۳ عملیات و جهاد اسلامى نیز چندین عملیات انجام داد.
عملیات شهادت طلبانه حماس که توسط شهید سعید حوترى در روز ۲۰۰۱/۶/۱ م (۱۳۸۰/۳/۱۱) به مورد اجرا گذاشته شد، به اوج خود رسید و بر اثر آن و به اعتراف خود صهیونیستها ۲۱ کشته و بیش از یکصد مجروح - که حال بسیارى از آنها وخیم گزارش شده - بر جاى گذاشت.
انتفاضه به واسطه عملیات های موفقیت آمیز، خمپاره اندازها و ساخت جنگ افزارهاى جدید، رعب و وحشت را در دل صهیونیستها برانگیخت و موج مهاجرت صهیونیستهاى متجاوز به فلسطین را متوقف کرد به گونه اى که مراکز و اداره مهاجرت یهودیان از فلسطین مملو از ارباب رجوع شد و مطبوعات اسرائیل به نقد و بررسى مشروعیت حضور صهیونیستى در فلسطین و آینده آن پرداختند.
ریشه‌های اصلی انتفاضه
هر چند جرقه شروع انتفاضه‌ی مسجدالاقصی با ورود توهین‌آمیز آریل شارون به این مسجد آغاز شد، ولی ریشه‌های اصلی این قیام عبارتند از:
1. تحقیر مستمر فلسطینی‌ها توسط صهیونیستها در گفتار و عمل به‌ویژه طی دو سال قبل از آن؛
2. عدم پایبندی حاکمان رژیم اشغالگر قدس به توافقات و قراردادهای انجام‌شده با دولت خودگردان؛
3. وضعیت وخیم فلسطینی‌ها در عرصه‌ی اقتصادی و ادامه‌ی تنگناهای معیشتی و مالی که رژیم صهیونیستی برای شکستن اراده و قدرت مقاومت فلسطینی‌ها که صاحبان اصلی سرزمین فلسطین هستند بر آنها تحمیل نموده و ادامه زندگی را برای آنها دشوار ساخته است.
4. افشای ماهیت و اهداف استراتژی رژیم غاصب اسرائیل برای فرقه فرقه کردن فلسطینی‌ها و گسترش تخاصم‌های ساختگی میان آنها به‌منظور ایجاد جنگ فلسطینی با فلسطینی
5. شکسته‌شدن اسطوره‌ی شکست‌ناپذیری ارتش اسرائیل با فرار خفت‌بار آنان از مقابل رزمندگان شهادت‌طلب حزب‌الله
6. پیروزی حزب‌الله لبنان در مقابل اسرائیل، که بارقه‌های امید را در ملت فلسطین متجلی کرد در حالیکه اسرائیلی‌ها پیروزی حزب‌الله و موفقیتش را در بیرون راندن ارتش اسرائیل، دارای دو پیامد منفی، لطمه به اعتبار و اقتدار اسرائیل در منطقه و نفوذ اندیشه مقاومت به بیرون از مرزهای لبنان، می دانستند.
7. در تنگنا قرارگرفتن رهبران ساف و تشکیلات خودگردان و اثبات بیهوده‌بودن مبارزه با رژیم صهیونیستی و به تمسخر گرفته‌شدن روند صلح از سوی اسرائیل
8. به‌تعویق انداختن اعلام کشور مستقل فلسطین
9. شدت بخشیدن به سیاست‌های تبعیض آمیز وسرکوب‌گرانه از سوی اسرائیل
10. دیدار شارون از مسجدالاقصی
11. شکست مذاکرات صلح؛ دهه‌ی۱۹۹۰ با برگزاری نشست‌ها، اجلاس‌ها و گفت‌وگوهای متعددی برای تحقق صلح در منطقه خاورمیانه همراه بود؛ در واقع خروش فلسطینیان در سال۱۹۸۷در انتفاضه‌ی بزرگ، با اغاز مذاکرات صلح رو به خاموشی رفت. اما این سکوت و خاموشی دیری نپایید. به بن‌بست رسیدن مذاکرات به فلسطینیان نشان‌داد که یگانه راه رسیدن به حقوق حقه‌شان، همان مبارزه و پایداری است.
12. یکی از دلایل اصلی شروع انتفاضه، نگاه ملت فلسطین در تحولات بیرونی در منطقه و انقلاب اسلامی ایران بود که دراین‌باره رهبر سازمان جهاد اسلامی فلسطین، شهید دکتر فتحی شقاقی توضیحات جامعی دارد: "هیچ چیز به اندازه‌ی انقلاب امام خمینی(ره) نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آن ها را برانگیزد و امید را در دل هایشان زنده کند. با پیروزی انقلاب اسلامی، ما به خود آمدیم و دریافتیم که آمریکا و اسرائیل نیز قابل شکست هستند. ما فهمیدیم که با الهام از دین اسلام، می‌توانیم معجزه کنیم".
13. از دیگر عوامل مهم شروع انتفاضه، ناامیدی و یاس ملت فلسطین از رهبران خود بود.
سازمان آزادیبخش فلسطین(ساف)که در مسیر مبارزات مردمی تا دوران کسب هویت، به عنوان رهبر و نقطه اتکاء مردم فلسطین، بخصوص ساکنان مناطق اشغالی، تلقی می‌شد، در درون خود دچار تحولات بسیار زیادی شد و از یک سازمان مبارز و مدافع حقوق فلسطینی‌ها به سازمانی تبدیل گشت که برای کسب اولین و ساده‌ترین و پیش پاافتاده‌ترین حقوق مردم فلسطین، هیچ‌گونه توانایی از خود نمی‌تواند بروز دهد.
14. اقدامات وحشیانه‌ی حاکمان اسرائیلی و همچنین عناصر و گروه‌های نژادپرست و افراطی صهیونیست نسبت به اهالی و مردم فلسطینی، از جمله قتل، شکنجه، غارت، تخریب منازل، بازداشت‌های گسترده ی دسته‌جمعی، حبس‌های طولانی و توهین به مقدسات، کاسه ی صبر فلسطینی‌ها را لبریز نمود تا این که باعث شد، آن ها در مقابل تجاوزات و زورگویی‌های رژیم صهیونیستی ایستادگی نمایند و منطقی ترین پاسخ به چنین سیاست هایی آغاز قیامی مردمی به دور از دخالت سیستم دولتی بود.
15. یکی دیگر از دلایل مهم آغاز انتفاضه، تقویت این حس در مردم فلسطین بود که انتظار هرگونه کمکی از بیرون، بویژه در قالب دولت‌های عربی که تا آن زمان آن ها انتظار آن را داشتند، عبث و بیهوده است. کشورهای عربی پس از شکست های سهمگین از ارتش اسرائیل، روحیه ی خود را از دست دادند و در مقابل فلسطینی‌ها بیشتر به شعار تکیه کردند تا عمل.
مذاکرات صلح؛ آرزوی بر باد رفته فلسطینیان
طرح‌ها و کنفرانس‌های صلح که در دهه‌ی۱۹۹۰با کنفرانس مادرید(۳۰ اکتبر۱۹۹۱)، با حضور هیئت‌هایی از سوریه، لبنان، اسرائیل و هیئت مشترک اردنی، فلسطینی در مادرید اسپانیا آغاز شد و با مذاکرات کمپ دیوید دوم پایان یافت، به‌هیچ‌کدام از آرزوهای مردم فلسطین جامه‌ی عمل نپوشانید.
مهم‌ترین علت شکست مذاکرات صلح، نابرابر بودن موازنه‌ی قدرت دو طرف مذاکره بود. در واقع صلح به روندی برای تحمیل خواسته‌های اشغال‌گران تبدیل شده‌بود.
ادوارد سعید، متفکر بزرگ فلسطینی، ضمن اشاره به روند استثمارگرانه و ظالمانه مذاکرات صلح تاکید کرد که برای امکان‌پذیربودن گفت‌وگو بین دوطرف، باید برای ارتقاء جایگاه طرف ضعیف‌تر تلاش کرد و تجزیه و تحلیل، صرف وقت و نیرو، بینشی هوشمندانه، معقول و مناسب، ابزار مورد نیاز ماست برای آنکه خود را به جایگاهی برسانیم که حقیقتا بتوانیم مذاکره کنیم.
با وقوع انتفاضه‌ی مردمی فلسطین و استمرار آن، تشکیلات خودگردان با توجه به برگ برنده ای که به دست آورده بود، سوار بر موج حوادث شد تا از انتفاضه، به عنوان اهرم فشار در مذاکرات صلح با اسراییل استفاده کند ولی تشکیلات خود گردان نمی توانست در مقابل این موج قرار گیرد زیرا موج جدید انتفاضه، یک قیام کاملا مردمی بود که تمامی سرزمین های اشغالی را فرا گرفته است و عرفات نمی توانست آن را کنترل نماید. اگر او با انتفاضه مخالفت می کرد، به ناچار می بایست در مقابل مردم فلسطین می ایستاد و این امر هرگز به نفع یاسر عرفات نبود.
از آنجایی که عرفات با حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی بر اریکه‌ی قدرت تکیه زده بود، احتمال داشت با ادامه‌ی درگیری‌ها و خشونت در منطقه، آمریکا و رژیم صهیونیستی که عرفات را عامل اصلی تداوم انتفاضه تلقی می‌کردند، به این نتیجه برسند که عرفات دیگر کارایی خود را از دست داده، بنابر این بهترین راه حل این است که فرد دیگری که قادر به خاموش کردن شعله‌های انتفاضه باشد و گرایشاتی متمایل به آمریکا و رژیم صهیونیستی داشته باشد را بر سر کار آورند.
مذاکراتی که تا امروز ادامه داشته و هیچ ثمره‌ای برای مردم فلسطین نداشته و نخواهد داشت. جنگ 51 روزه غزه در شرایطی رخ داد که آمریکا در حال تلاش برای آشتی دادن تشکیلات خودگردان فلسطین و اسرائیل بود؛ این مقاومت شجاعانه مردم فلسطین بود که اسرائیل را در جنگ غزه شکست داد و نه مذاکرات سیاسی با محوریت غربی‌های سلطه‌گر.
اقدامات رژیم صهیونیستی در انتفاضه الاقصى
با آغاز انتفاضه الاقصى، فعالیت و اقدامات غیر انسانى و سرکوبگرانه رژیم اسرائیل تشدید شد.
کشته و مجروح کردن مردم فلسطین
در سال اول انتفاضه الاقصى حدود ۳۵ هزار فلسطینى بر اثر شلیک گلوله هاى سربى، موشک و خمپاره مجروح شدند که حدود هزار نفر از مجروحان به منظور مداوا به بیمارستانهاى عربى کشورهاى منطقه و سایر کشورهاى خارجى منتقل شدند. در این میان تعداد ۱۶۴ مجروح و همراه شامل ۱۵ زن و ۴ کودک براى مداوا به ایران انتقال یافتند. ۳۷ درصد مجروحان انتفاضه الاقصى زیر ۱۸ سال سن داشتند و بیش از نیمى از مجروحان از ناحیه سر، سینه، گردن و شکم هدف قرار گرفتند.
تعداد مجروحانى را که دچار معلولیت دائم شدند ۲۵۰۰ تن اعلام شد که در بین این معلولین ۵۳۷ کودک وجود داشت.
علاوه بر شهید و مجروح شدن تعدادى از دانش آموزان، مدارس آنها نیز به پادگانهاى نظامى اسرائیلى تبدیل شد که مىتوان مدرسه اسمه بن المنفذ وبنات جوهر را نام برد. دبیرستان دخترانه سیله الظهر در مدت دو روز و در زمان امتحانات به یک پادگان نظامى تبدیل شد.
در مدت ۶۲ روز، ۶ مدرسه بسته شد و منع آمد و رفت نیز تعطیلى کامل ۶۶ مدرسه تخلیه و ۵ مدرسه دیگر را به همراه داشت.
۹۰ مدرسه از زمان شروع انتفاضه الاقصى تا ۱۳۸۰/۵/۲۱ بمباران شد. ۲۷۲ مدرسه نیز که در نزدیکى خط تماس قرار داشتند روزانه مورد تجاوز اسرائیلى ها قرار گرفتند. بعضى از این بمبارانها در زمانى رخ مى داد که دانش آموزان مشغول امتحان دادن بودند.
بعضى از این مدارس نیز مانند دبیرستان پسرانه الخضر با بولدوزر خراب شدند.
تا ۱۳۸۰/۵/۲۱ نیروهاى اشغالگر ۲۱ معلم و ۷۶ دانش آموز و ۲۰ دانشجوى پیش دانشگاهى را بازداشت کرده و به ۲۲ مدرسه نیز حمله کردند و دانش آموزان را کتک زدند.
از بین شهدا ۳۰ درصد زیر ۱۸ سال و ۶ درصد بالاى ۵۰ سال سن دارند. ۵۷ درصد از شهدا در منازل مسکونى محل کار و یا هنگام عبور و مرور از خیابانها یا اماکن دیگر به شهادت رسیدند و ۹۹ درصد بر اثر اصابت گلوله به قسمتهاى فوقانى بدن مانند سر و صورت و شکم جان باختند.
پس از این که هواپیماهاى بمب افکن و هلیکوپترهاى رژیم صهیونیستى شهر و اردگاه جنین را مورد بمباران قرار دادند، نیروهاى نظامى صهیونیستى از دوم آوریل ۲۰۰۰ در عملیات خود موسوم به دیوار دفاعى و در پناه تانکهاى خود، دست به کشتار گسترده مردم بى پناه این اردوگاه زدند.
آنها صدها فلسطینى را به شهادت رسانده و صدها تن دیگر را نیز زخمى کردند حتى به آمبولانسها اجازه انتقال مجروحان به بیمارستان را ندادند.
پیکرهاى بسیارى از مجروحان و شهیدان در خیابانها بر جاى ماند و نظامیان رژیم صهیونیستى اجازه جمع آورى آنها را به امدادگران ندادند.
پیکرهاى بسیارى دیگر ساختمانهاى تخریب شده نیز زیر آوارهاى ساختمانهاى تخریب شده باقى ماندند.
ارتش اسرائیل ۸۰۰ کودک و زن فلسطینى را بى رحمانه و بدون هیچ‌گونه امکانات و مواد غذایى از اردوگاه جنین بیرون راند.
ارتش رژیم صهیونیستى همچنین به منظور مخفى نگاه داشتن آمار شهداى اردوگاه جنین به دفن پیکرهاى بسیارى از آنان در گورهاى دسته جمعى پرداخت.
ارتش رژیم صهیونیستى به کشتار رزمندگان فلسطینى در اردوگاه جنین بسنده نکرد بلکه با بدترین وضع اقدام به قتل عام کودکان، زنان و سالخوردگان، بیماران و مجروحان کرد. تعداد این شهیدان به قدرى زیاد بود که حتى درباره تعداد آنها در میان مقامات اسرائیلى اختلاف وجود داشت.
سازمان فلسطینى دفاع از حقوق بشر، طى صدور بیانیه اى، از کمیسر عالى حقوق بشر در سازمان ملل درخواست اعزام کمیته حقیقت یاب به جنین کرد.
کشتار فلسطینیان در اردوگاه جنین را حتى نمایندگان سازمان عفو بین الملل که از اردوگاه دیدار کردند جنایت آمیز خواندند و اعلام کردند:در دیدار از اردوگاه به نقص آشکار و خطرناک قوانین بینالمللى از سوى اسرائیل و جنایتهاى جنگى زیادى برخورد کردیم.
- ترور رهبران انتفاضه
ترور رهبران انتفاضه توسط جوخه هاى مرگ رژیم صهیونیستى یکى از شاخصهاى تروریسم صهیونیستى علیه مردم فلسطین و انتفاضه به شمار مى رود که اکثر این ترورها به وسیله چرخبال هاى صهیونیستى آپاچى ساخت آمریکا و با استفاده از موشکهاى هدایت شونده صورت پذیرفته است.
بر اساس آخرین آمار موجود در سال اول ۴۵ تن از مجاهدان و کادرهاى انتفاضه به دست جوخه هاى مرگ رژیم صهیونیستى به شهادت رسیدند.
از آن جمله مى توان از شهید یاسر ماجد احمد الابهمى ۲۲ ساله و یکى از مجاهدان جنبش جهاد اسلامى فلسطین نام برد که در تاریخ در ۶ مهر ۱۳۷۰ به شهادت رسید.
از دیگر رهبرانى که به دست رژیم صهیونیستى به شهادت رسیدند ابوعلى مصطفى رهبر جبهه خلق براى آزادى فلسطین بود.
همچنین شهیدان جمال منصور و جمال برکات و ابوهنود از رهبران سیاسى حماس و اسامه جباره از فتح را هم باید به این آمار افزود.
- بازداشت و ربودن فعالان انتفاضه
طى دوازده ماه اول انتفاضه، رژیم صهیونیستى بیش از چهار هزار فلسطینى را بازداشت کرد که از آن میان ۱۰۰۰ فلسطینى همچنان در بازداشت نیروهاى آن رژیم باقى ماندند تا بدین شکل تعداد بازداشت شدگان در بند رژیم صهیونیستى به بیش از ۲۵۰۰ فلسطینى برسد و از میان این تعداد بازداشت شده ۳۰۰ تن کودک بودند.
۱۳ زن در بند رژیم صهیونیستى قرار داشتند که از آن میان ۳ تن زیر ۱۸ سال بودند.
طى انتفاضه ۸۰ تن تحویل حبس احتیاطى شدند تا کل تعداد بازداشت شدگان به ۸۵ تن برسد. این افراد همگى در زندان مجدو به سر مى بردند.
۵۱ فلسطینى در بند بیش از پنجاه سال سن داشتند.
طى انتفاضه مسجدالاقصى نیروهاى رژیم صهیونیستى بیش از ۱۵ هزار کارگر فلسطینى را به بهانه ورود غیرقانونى به مناطق اشغال شده در سال ۱۹۴۸ دستگیر کردند. این عده پس از این که مجبور شدند جریمه اى سنگین بپردازند آزاد شدند.
نوع بازداشت هاى صورت گرفته بازداشت هاى دسته جمعى و هدف از این بازداشت ها، سرکوبى بیشترین تعداد ممکن از فلسطینیان بود و نحوه بازداشت ها نیز از طریق ایجاد پستهاى سیار ایست و بازرسى و نیز یورش به منازل مردم صورت گرفته است.
رژیم صهیونیستى با استفاده از نیروهاى مخصوص اقدام به ربودن تعدادى از مجاهدان فلسطینى کرد که از آن میان مى توان به افراد زیر اشاره نمود:
۱. یوسف سلامه طبیش (۴۴ ساله از اعضاى جنبش جهاد اسلامى فلسطین)
۲. عمر جبارین از اعضاى حماس
۳. عیسى محمود دبابسه ۵۰ ساله که ساعاتى پس از ربوده شدن به دست صهیونیستها به شهادت رسید
این اقدام سرکوبگرانه رژیم صهیونیستى به حدى رسید که نیروهاى نظامى آن، مجروحان فلسطینى را از داخل آمبولانس ها بیرون کشیده و بازداشت مى کردند و علاوه بر آن به منظور تسلیم افراد تحت تعقیب از حربه گروگان گیرى اقوام و برادران استفاده مى کردند.
بر اساس اسناد مستند و مستدل نود درصد از بازداشت شدگان مورد شکنجه قرار گرفته اند.
- جنایت علیه کودکان فلسطینی
کودکان و نوجوانان فلسطینى مورد شدیدترین شکنجه هاى روحى و جسمى قرار گرفته و علیه آنان خشونتهاى شدیدى چون ضرب و جرح و اهانت اعمال شده است.
بسیارى از کودکان فلسطینى براى ساعتهاى طولانى از خوابیدن منع مى شدند. دست و پاهاى آنان با زنجیر به شکل دردناکى بسته مى شد و کیسه هاى سیاه بر سر و صورتشان قرار مى گرفت سرشان نیز در داخل آب سرد و یخ فرو برده مى شد.
تعدادى از زنان بازداشت شده در زندانهاى رژیم صهیونیستى چنان مورد شکنجه قرار گرفتند که مسؤولان زندان ناچار شدند آنها را به یکى از بیمارستانهاى خارج از زندان منتقل کنند.
- تخریب ساختمان هاى مسکونى فلسطینیان
رژیم صهیونیستى از آغاز انتفاضه حمله گسترده اى را به منازل مسکونى و ساختمان هاى متعلق به فلسطینیان به وسیله بولدوزرها و موشک هاى هوا به زمین و چرخبال ها و هواپیماهاى بمب افکن انجام داد.
علاوه بر منازل مسکونى، بسیارى از کارخانه ها و حتى مراکز پلیس عرفات و تشکیلات خودگردان فلسطینى نیز مورد حمله قرار گرفت و منهدم شدند.
- استفاده از سلاح‌های ممنوعه و شیمیایی
در این حملات رژیم صهیونیستى از سلاح هاى تحریم شده مانند بمبهاى شیمیایى و حاوى گاز استفاده کرد و با استفاده از جنگندههاى اف ۱۵، اف ۱۶، چرخبال هاى نظامى آپاچى، موشکهاى هدایت شونده به وسیله ى لیزر، ناوهاى جنگى و تانگ آنها را بر سر مردم بىدفاع فلسطین فرو ریخت.
طى یک سال اول انتفاضه، رژیم صهیونیستى ۶۱۹۳ باب منزل مسکونى را منهدم کرد، ۳۰۸ باب در نوار غزه ۷۶ باب در کرانه ى باخترى و شهر قدس، ۱۸۱ واحد تجارى صنعتى و ادارى توسط صهیونیستها با خاک یکسان شد که از این میان ۱۳۰ واحد در نوار غزه و ۵۱ واحد در کرانه باخترى بود، ۵۷ واحد از آن، واحدهاى صنعتى و کارگاه بود و نیز ۳۶ واحد از آنها در نوار غزه و ۲۱ واحد در کرانه باخترى بود.
اوج جنایت رژیم صهیونیستى در ارتباط با تخریب و بمباران ساختمان هاى متعلق به فلسطینیان، در شهر جنین و اردوگاه آوارگان فلسطینى در این شهر نمود یافت.
نظامیان جنایتکار، افزون بر تخریب صدها واحد مسکونى؛ مغازه ها، مراکز آموزشى، بهداشتى، درمانى و ده ها مسجد و کلیسا را نیز ویران کردند.
- تخریب مزارع
پس از شروع انتفاضه مردم فلسطین حملات صهیونیستى علیه کشاورزان به طرز قابل توجهى گسترش یافت. زیر و رو کردن و تخریب زمین‌هاى فلسطینیان به ویژه چند روز پیش از برداشت محصول یا ریشه کن کردن درختان میوه و زیتون از ابعاد مهم این حمله صهیونیستى است.
اعمال تخریبى صهیونیستها علیه کشاورزان:
- تخریب زمین هاى کشاورزى
- ریشه کنى درختان میوه خودرو
- تخریب ادوات و سازههاى کشاورزى
- تخریب چاه هاى کشاورزى
- کارشکنى در کار فروش و صدور محصولات کشاورزى
- جلوگیرى از اجراى طرح هاى کشاورزى
- تخریب کندوهاى زنبور عسل
- جلوگیرى از فعالیت کارگران در مزارع و مراتع
صهیونیستها بیش از ۳۴۹۴۸ دونم از زمین‌هاى کشاورزى را تخریب کردند و بر اساس آخرین گزارش هاى موجود، تعداد درختان ریشه کن شده از مرز ۳۹۴۶۶۲ اصله گذشته است.
- حمله به روزنامهنگاران
در جریان انتفاضه ۱۶۸ مورد حمله نیروهاى رژیم صهیونیستى به خبرنگاران فلسطینى که منجر به کشته و مجروح شدن بیش از ۳۰ نفر آنان شد انجام شد.
بر طبق این گزارش، حملات صهیونیستها نسبت به ۱۳۰ روزنامه نگار فلسطینى ۴ روزنامه نگار عرب و ۲۷ روزنامه نگار خارجى صورت گرفته است.
نیروهاى رژیم صهیونیستى با به شهادت رساندن ۳ خبرنگار و مجروح کردن ۳۰ نفر به وسیله گلوله هاى جنگى و ترکش خمپاره، ۲۵ نفر را با گلوله هاى سربى و ۷ نفر را با شلیک گاز اشک آور و سمى مجروح و مصدوم کردندو همچنین ۱۹ روزنامه نگار بازداشت شدند و ۴۶ نفر نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
افزون به آن در سال اول انتفاضه الاقصى به ۷ مؤسسه مطبوعاتى حمله شد و در ۷ مورد نیز از پخش روزنامه هاى منتشر شده در کرانه باخترى و قدس جلوگیرى به عمل آمد تا جایى که بعضى از آنها بعد از ۱۸ روز به دست شهروندان مى رسید.
از فجیع ترین جنایتهایى که توسط صهیونیستها انجام شد بمباران مرکز مطالعات فلسطین در تاریخ ۲۰۰۱/۷/۳۱ در شهر نابلس بود که طى آن ۸ نفر به شهادت رسیدند.
در بین این شهدا دو روزنامه نگار به نامهاى محمد البیشاوى خبرنگار سایت اینترنتى اسلام اون لاین و عثمان ابراهیم عبدالقادر القطنانى عکاس روزنامه الحیاه الجدیده و روزنامه صوت الحق و الحریه وجود دارد.
همچنین ۷۵ درصد از روزنامه نگارانى که مجروح شدند فلسطینى بودند. در صورتى که آنها مانند خبرنگاران خارجى کارت خبرنگارى داشتند و اکثر آنها براى خبرگزارى هاى خارجى کار مى کردند. افزون بر آن، شهرک نشینهاى صهیونیستى از آزار و اذیت روزنامه نگارن و به ویژه روزنامه نگاران فلسطینى، نیز فروگذارى نمى کردند.
ویژگی‌های انتفاضه‌ی مسجدالاقصی
انتفاضه الاقصی دارای خصوصیات ویژه‌ای است که آن را از قیام‌های گذشته‌ی ملت فلسطین کاملا متمایز می‌سازد؛ این ویژگی‌ها عبارتند از:
۱.گسترش امواج انتفاضه در تمام سرزمین‌های فلسطین بخصوص مناطق اشغالی
۲. ازبین‌رفتن تفرقه و تشتت در میان گروه‌ها و احزاب و مردم فلسطین به‌طوری‌که نوعی وحدت در میان آنها به‌وجود آمده است
۳. انتفاضه مسجدالاقصی تنها تظاهرات مردم علیه اشغال‌گران نیست بلکه حالتی کاملا هجومی دارد.
۴. ورود قدرتمندانه حزب‌الله به معادله‌ی انتفاضه که باعث تقویت روحیه‌ی مردم و احزاب مبارز فلسطینی گردید.
۵. امواج گسترده و عظیم انتفاضه باعث مهاجرت معکوس در سرزمین‌های اشغالی شده است و سبب بازگشت یهودیان از اسرائیل به اروپا و امریکا گردیده است.
۶. حمایت وسیع ملت‌های مسلمان منطقه از قیام مردم فلسطین که تا آن زمان بدین گستردگی صورت نپذیرفته بود.
۷. حضور ملت‌های مسلمان سبب شد که رژیم‌های وابسته‌ی کشورهای اسلامی برای حفظ بقای خود به‌شدت تحت‌تاثیر افکار عمومی جهان اسلام قرار گیرند و به‌رغم میل باطنی خط مشی عادی‌سازی روابط با اسرائیل را متوقف کنند.
آثار و نتایج انتفاضه
۱. شکست اسرائیل، امریکا و متحدان غربی و عرب آنها علی‌رغم حاکمیت و تسلط بسیار مستحکم و قوی بر دستگاه‌های ارتباط‌جمعی و رسانه‌های گروهی؛
۲. خارج‌شدن مساله‌ی فلسطین از حالت یک مساله‌ی صرفا عربی و تبدیل آن به یکی از موضوعات مهم جهان اسلام؛
۳. فشار ملت‌های مسلمان به دولت‌های سازشکار به‌خصوص در خاورمیانه منجر به توقف فرایند عادی‌سازی روابط با اسرائیل گردید؛
۴. حقانیت مواضع ایران در غیرقابل اعتماد بودن امریکا و شکست طرح صلح امریکایی؛
۵. ماهیت خصمانه و مغرضانه‌ی امریکا علیه اسلام و جهان اسلام آشکارتر شد و عهدشکنی رژیم صهیونیستی برای جهانیان و حتی جوامع غربی به‌صورت شفاف روشن گردید؛
۶. همبستگی ملی میان فلسطینیان به‌سرعت افزایش یافت؛
۷.ایجاد بحران سیاسی، اقتصادی در اسرائیل؛
۸. انتقال خطر از مرزهای فلسطین اشغالی به قلب حکومت نظامی رژیم صهیونیستی؛
۹. ایجاد تحرک و تحول در اعراب مقیم در اراضی اشغالی قبل از ۱۹۶۷
انتفاضه‌ای که در سال ۲۰۰۰ با بی‌حرمتی به مسجدالاقصی آغاز شد، مردم فلسطین و مسلمانان کشورهای مختلف جهان را علیه اسرائیل و حامیانش متحد کرد و با رسواسازی ماهیت فریبکارانه صهیونیستها و غربی‌ها، روند عادی‌سازی روابط دولت‌های سازشکار با اسرائیل را متوقف کرد و دور جدیدی از شکست‌های رژیم صهیونیستی را رقم زد.
منبع:جبهه جهانی مستضعفین
