مزیت‌ها، کارکردها و ضرورت‌های روز جهانی قدس

محاصره دو میلیون فلسطینی در نوار غزه ، ادامه راهبرد اشغال خزنده در کرانه باختری، تشدید برخوردها با فلسطینی‌های اراضی اشغالی ۱۹۴۸ و کشیده شدن پای گروه‌های تکفیری به غزه، باعث شد تا روز قدس امسال در شرایطی آماده انفجار برگزار شود...

 

 

از زمان اشغال فلسطین روزهای نمادین زیادی در جهت حمایت از فلسطین و روز قدس تعیین شده  که از جمله آنها می توان به روز زمین ، روز نکبت و یا روز جهانی همبستگی با  ملت فلسطین نام برد.

 

وحشت اسرائیل از تبدیل شدن مسئله فلسطین به  یک مسئله اسلامی

روز جهانی قدس از چند جهت با روزهای نمادین گذشته تفاوت دارد که به آن اهمیت مضاعف می بخشد. برای مثال در حالیکه روزهای نمادینی چون روز زمین و روز نکبت جنبه ملی دارد و از سوی خود فلسطینی ها و در اعتراض به اشغال فلسطین در سال 1948 و یا ادامه بی وقفه سیاست شهرک سازی در اراضی اشغالی 1967 نامگذاری شده و مخاطب آن خود فلسطینی ها هستند اما روز جهانی قدس از ابعاد اسلامی برخوردار است و هدف از آن احیا و برجسته کردن ماهیت اسلامی مسئله فلسطین و تاکید بر نقش و مسئولیت مسلمانان در این زمینه است.

تردیدی نیست که تبدیل  فلسطین از یک مسئله ملی به یک مسئله اسلامی،  فلسطینی ها را از حمایت بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان حاضر در جهان برخوردار کند و این دقیقا همان چیزی است که رژیم صهیونیستی همواره از آن وحشت داشته است.

روز جهانی قدس در مقایسه با روز همبستگی با فلسطین  نیز از این مزیت برخورداراست که نگاه روز جهانی قدس به آینده است و لزوم ایجاد افق جدید در فلسطین را نوید می‌دهد اما روز همبستگی با ملت گامی هر چند کوچک برای جبران اشتباهات گذشته و نوعی دلجویی از فلسطینی ها محسوب می‌شود. به عبارت روشن‌تر روز همبستگی با فلسطین از سوی  سازمان ملل و برای زدودن نقش این سازمان در اشغال فلسطین تعیین شد که در سال 1947 با تصویب قطعنامه 181 درباره تقسیم فلسطین زمینه را برای کودتای سازمان های مخفی تروریستی در سال 1948 فراهم کرد و آنها را در موقعیتی قرار داد که به جای حدود 50 درصد خاک فلسطین که در قطعنامه 181 اشاره شده بود ،87 درصد خاک فلسطین را اشغال کنند و نزدیک به میلیون  فلسطینی ساکن این مناطق را از  خانه و کاشانه خود آواره کنند که البته تعداد بازماندگان آنها اکنون به بیش از 6 میلیون نفر افزایش یافته است.

بر این اساس مشخص می‌شود که انگیزه اعلام روز همبستگی با فلسطین از سوی سازمان ملل جنبه جبرانی داشته است ضمن آنکه این روز با برگزاری مراسم ساده در این سازمان و یا برخی از مناطق اشغالی برگزار می شود و گاهی حتی یک خبر معمولی هم درباره آن منتشر نمی‌شود. از اینرو روز جهانی قدس از این مزیت نیز برخوردار است که در سطح جهانی برگزار می‌شود و میلیون ها مسلمان روزه دار در آن شرکت می کنند.

ازطرف دیگر در روز جهانی قدس تاکید بر نقش محوری ملت‌های مسلمان و امت اسلامی در آزادی فلسطین و قدس شریف است اما روزهای نمادین قبلی بیشتر نقش دولت ها و سازمان های عربی و اسلامی را مورد تاکید قرار می داد که این دولت ها و نهادها به لحاظ وابستگی به غرب و نفوذ صهیونیسم در آن هیچ وقت نتوانسته‌اند از قدرت و توان خود علیه رژیم صهیونیستی استفاده کنند و به همین علت این رژیم در حالی به سیاست‌ها، اشغالگری و سرکوب فلسطینیان ادامه می‌دهد که  سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب با بیش از 50 عضو دقیقا با هدف آزادی فلسطین و قدس شریف تشکیل شده‌اند.

 

آثار و کارکردهای  گسترده و بی سابقه روزجهانی قدس

البته باید آثار و کارکردهای روز جهانی قدس در فلسطین را در کنار آثار انقلاب اسلامی بر نهضت های اسلامی از جمله فلسطین ارزیابی کرد. از این دید پیروزی انقلاب اسلامی ایران و متعاقب آن اعلام آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان روز جهانی حمایت از فلسطین  دستکم دو کارکرد مشخص را به همراه داشته است. نخست اینکه این امید را در مردم فلسطین ایجاد کرد که آنها نیز می توانند همانند مردم ایران به مصادف دشمن صهیونیستی بروند ولو اینکه دستشان خالی باشد.

دوم اینکه مسیر مبارزات ملت فلسطین را که تا آن‌ زمان حول محور ملی گرایی و قومی گرایی می‌چرخید به سمت اسلامی  تغییر داد و همین امر باعث شکل گیری جنبش های اسلامی در فلسطین شد که همانند جنبش مقاومت لبنان عرصه را بر دشمن صهیونیستی تنگ کرده‌اند و همین امر که زمانی می توانست برای فلسطینی یک رویا باشد در جنگ های 22 و 51 روزه  غزه به واقعیت تبدیل شد و مردم این منطقه با صبر و پایداری و گروه‌های مقاومت با ابتکارهای دفاعی خود ضرباتی بر دشمن صهیونیستی وارد کردند که ارتش های عرب نیز از آن عاجر بودند. تنها دستاورد رژیم صهیونیستی از این جنگ‌ها ارتکاب گسترده جنایات جنگی است که اکنون پای مسئولان این رژیم را به دادگاه  کیفری بین المللی کشانده است.

 

اهمیت مضاعف روز جهانی قدس امسال

همه ساله با توجه به شرایط خاصی که بر داخل سرزمین های اشغالی و یا منطقه خاورمیانه و یا حتی جهان حاکم می شود ، روز جهانی قدس رنگ و بوی خاصی پیدا می‌کند. البته این شرایط می تواند ماهیت تهدید زا و یا فرصت سازی داشته باشد. مروری بر تحولات فلسطین ، منطقه و جهان چند نکته را در این باره آشکار می‌کند: نخست اینکه وضعیت در فلسطین به حد شرایط انفجاری رسیده است و سکوت حاکم بر فلسطین به آرامش قبل از طوفان شباهت دارد.

محاصره طولانی نزدیک به دو میلیون فلسطینی در نوار غزه ، ادامه سیاست شهرک سازی و راهبرد اشغال خزنده در کرانه باختری و تقسیم این منطقه به جزایر جدا از هم و تشدید برخوردهای تبعیض آمیز با فلسطینی های ساکن اراضی اشغالی 1948 که تعداد آنها اکنون به بیش از یک میلیون و 700 هزار نفر رسیده ،زمینه های یک چنین شرایط انفجاری را رقم زده است. از این رو روز جهانی قدس می‌تواند سکوت معنادارجامعه جهانی را در قبال وضعیت ضد انسانی حاکم بر فلسطین و بخصوص غزه را بشکند و مردم ایران را همچون گذشته در صف اول حمایت از مظلومیت ملت فلسطین قرار دهد.

دوم اینکه دامنه خطر تکفیری‌ها کم کم به داخل سرزمین‌های اشغالی فلسطین می‌رسد و شواهد موجود حاکی از این است که این رژیم در تلاش است نوعی جنگ  نیابتی را به واسطه تکفیری‌ها به راه بیندازد و با استفاده از عوامل نفوذی خود در میان گروه‌های تکفیری از آنها در جهت تضعیف حاکمیت حماس در غزه و تضعیف حاکمیت فتح در کرانه باختری استفاده کند. از این دید روز جهانی قدس امسال فرصتی فراهم می‌کند تا یکبار دیگر از همپیمانی صهیونیسم بین الملل و تکفیری‌ها پرده برداری شود.

سوم حاشیه امنی که رژیم صهیونیستی  طی سال های اخیر از بحران های منطقه ای برای پیشبرد طرح های  یکجانبه خود در فلسطین فراهم کرده بود ،در حال فروپاشی است و از این دید روز جهانی قدس امسال می تواند این نتیجه را نیز به همراه داشته باشد که فلسطین را از حاشیه به متن آورد و آن را در جای واقعی خود قرار دهد. در نهایت  می توان به این اشاره کرد که با رسیدن مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 1+5 به ایستگاه نهایی که برخلاف خواسته این رژیم صورت گرفت و همچنین با جدی شدن  تحریم های غرب بخصوص اروپا علیه رژیم صهیونیستی می توان گفت که این رژیم هیچ وقت به اندازه امسال خود را منزوی و تنها ندیده بود و تنها امید این رژیم در وضعیت کنونی پرچم  سفیدی است که مسئولان سعودی گاه و بیگاه به این رژیم  نشان می‌دهند و بتدریج خود را در دامی می‌اندازند که پیش از این انورسادات در مصر ، ملک حسین در اردن و یاسر عرفات در فلسطین در آن افتادند.

 

منبع: تسنیم