اهمیت وحدت مسلمین از نظر امام خمینی (ره)

آن چه در زیر آمده است بخشی از بیانات حضرت امام خمینی (ره) در باب اهمیت وحدت بین مسلمین است...

- جای تردید نیست که وظیفه ی یک نفر مسلمانی که در دورترین نقطه های جهان به سر می برد، همان وظیفه ای است که خلق مسلمان فلسطین امروز به آن مسؤول است. «مسلمانان به مثابه ی دست واحدند و همه در مسؤولیت عمومی یکسانند». تفرقه جویی و نژاد پرستی در کار نیست و بین ملت های اسلامی هیچ گونه امتیازی وجود ندارد؛ جز تقوا و پرهیزکاری . گرامی ترین شما نزد خدا پرهیزکارترین شماست: «حسبنا الله و نعم الوکیل».(کتاب امام در برابر صهیونیزم، چاپ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، صفحه 43)

- باید همه ی آقایان، همه ی اقشار، همه ی کسانی که علاقه مند به اسلام هستند، علاقه مند به مسلمین هستند، علاقه مند به امام زمان - سلام الله علیه- هستند باید همه در صف واحد به مبارزه ادامه دهند، در صف واحد به نهضت ادامه دهند. این نهضت مقدس هست تا آن وقتی که ما به نهایت برسیم؛ به پیروزی نهایی که عبارت از رفتن همه ی قوای شیطانی و جانشین شدن قوای رحمانی در مملکتی که تعلق به امام دارد، تعلق به امام زمان دارد، تعلق به خدا دارد، تعلق به پیغمبر اسلام دارد. همه با هم، هم کلمه باید بشویم تا این که رفض کنیم این قوای شیطانی را؛ این قوای شیطانی که الآن دیگر در حال تزلزل هستند و حشاشه ای بیشتر از آن ها باقی نمانده است.(بینات در جمع مدرسان و طلاب حوزه علمیه قم ، کارکنان هواپیمایی ملی و شرکت نفت در تاریخ 17 بهمن 1357)

- همبستگی بزرگ اسلامی که در رأس تمام همبستگی ها است، ملت های اسلامی را باید آن چنان وحدت بخشد که هیچ دولت اجنبی خیال سلطه بر کشورهای اسلامی را به سر نپروراند. (در پاسخ به ارتشبد ضیاءالحق، رییس‎جمهوری پاکستان)

- مسلمین به حسب دستور خدای تبارک و تعالی، «ید واحده» [اند] نه دو تا دست، «ید واحده علی من سواهم» همه مثل این که یک دست، باز دو دست هم نفرموده است؛ برای این که دو دست هم ممکن است این از این طرف برود، آن از آن طرف. نه، دست واحد، همه شان مثل دست واحد می مانند. مسلم این طوری است و اگر مسلمین این طور باشند که آن طور وحدت با هم داشته باشند، که مثل یک دست باشند ، ید واحده باشند، این دیگر آسیب بردار نیست. آسیب از داخل خود آدم، داخل خود ملت و کشور بر ما وارد می شود و بر شما. از خارج هیچ ترسی نداشته باشید، از داخل خودمان بترسید. از این که با توطئه ها شماها را از هم جدا کنند.(حضرت امام (ره) در دیدار دانشجویان دانشکده افسری ۱۳۵۹/۰۳/۱۵)

- امیدوارم که مسلمین و ملت های اسلامی همان طور که دستور اسلام و قرآن مجید است با هم برادر باشند و نسبت به دشمنان انسانیت [و] کشورهای اسلام، با شدت و قدرت رفتار کنند. و این حاصل نمی شود الا به این که از اختلافات جزیی، که بین دولت ها هست، دست بردارند و مثل برادر هم باشند. این اختلاف موجب بهره برداری دشمن های اسلام و مسلمین است . باید از این بهره برداری جلوگیری بشود به وحدت اسلامی و این که همه در تحت لوای اسلام و قرآن مجید مجتمع بشوند؛ زیرا آن طور که قرآن دستور داده است: «رحماء» بینهم و «اشداء» بر کفار  باشد. در اسلام اساسا نژاد مطرح نیست، عربی و عجمی و سایر گروه ها ابدا مطرح نیست. اسلام برای تربیت انسان آمده است، مطلب در برنامه ی اسلام، انسان است و تربیت انسانی.آنچه مطرح است تقوا و اخوت بین مسلمین و دوستی و رفع اختلافات است.(صحیفه نور ،ج 8 ،25//58 ، ص 236 - 235)

- برای من یک مطلب به شکل معماست و آن این است که همه دول اسلامیه و ملت های اسلام می دانند که این درد چیست، می دانند که دست های اجانب در بین است که این ها را متفرق از هم بکند، می بینند که با این تفرقه ها ضعف و نابودی نصیب آنها می شود، می بینند که یک دولت پوشالی اسراییل در مقابل مسلمین ایستاده- که اگر مسلمین مجتمع بودند، هر کدام یک سطل آب به اسراییل می ریختند او را سیل می برد- مع ذلک در مقابل او زبون هستند. معما این است که با این که این ها را می دانند، چرا با علاج قطعی، که آن اتحاد و اتفاق است روی نمی آورند؟ چرا توطئه هایی که استعمارگرها برای تضعیف آن ها به کار می برند، آن هاتوطئه ها را خنثی نمی کنند؟ آیا این معما چه وقت باید حل شود؟ و پیش کی باید حل بشود؟ این توطئه ها را کی باید خنثی کند غیر از دولت های اسلام و ملت های مسلمین؟ این معمایی است که شما اگر جوابی دارید و حل کردید این معما را به ما هم تذکر بدهید. (صحیفه نور ،ج 8 ،25//58 ، ص 236 - 235)