امام و اِکسیر رهایی قدس
سه شنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۳، ۰۷:۰۹ ب.ظ
امام خمینی (ره) با نامگذاری «روز قدس» به دنبال «بومی سازی» مبارزه بااشغالگران در درون فلسطین و «جهانی سازی » قضیه فلسطین در خارج جهت فراهم کردن زمینه های تشکیل دولت فلسطینی در سرزمین تاریخی فلسطین و رهایی قدس شریف بودند...
روز 16 مرداد سال 1358 کمتر از یک سال از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران می گذشت و اخباری مبنی بر شروع دور تازه ای از جنایات بی رحمانه رژیم اشغالگر صهیونیستی در بمباران جنوب لبنان به گوش می رسید. امام خمینی (ره ) پیام تاریخی خود را صادر فرمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم
«من در طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم، که اکنون این روزها به حملات وحشیانة خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است، و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی، پیاپی خانه و کاشانة ایشان را بمباران می کند. من از عموم مسلمانان جهان و دولتهای اسلامی می خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می کنم آخرین جمعة ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است، و می تواند تعیین کنندة سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان «روز قدس» انتخاب، و طی مراسمی همبستگی بین المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزی مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم».
اهداف غائی
معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران بعدها پس از صدور این فرمان سیاسی- تاریخی در مناسبت های مختلف به تشریح زوایای این نامگذاری پرداخته و هدف غائی از آن را رهایی قدس شریف (اولین قبله مسلمانان جهان) از چنگال اشغالگران صهیونیست و تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین تاریخی فلسطین عنوان نمودند. که در صورت تحقق آن نابودی غده سرطانی نیز میسر خواهد شد. امام(ره) در واقع با این اهداف به دنبال بومی سازی رویارویی فلسطینی ها با اشغالگران صهیونیست و جهانی سازی قضیه فلسطین بود. چه اینکه تا آن زمان رهبری مبارزه با اسراییل را حکام عرب در اختیار داشتند و از دیگر سو قضیه فلسطین در صحنه جهانی به لطف بایکوت خبری رسانه های جهان موضوعی ناشناخته بود. و لذا چنانچه هریک از این دو مولفه یعنی قدرت یابی توان مردمی در درون فلسطین و آگاهی افکار عمومی جهانی از واقعیت های درونی فلسطین موازی هم حرکت کنند در واقع هم تشکیل دولت فلسطینی محقق خواهد شد و هم ازادی قدس شریف.
از آن تاریخ 35 سال گذشته است و به رغم فراز و فرودهای بسیار در روند حرکتی انقلاب اسلامی ایران برگزاری این مراسم عبادی سیاسی هرساله از اهمیتی ویژه نه تنها در ایران که در بسیاری از نقاط جهان برخوردار است.
اکسیر رهایی؛ توده ملت ها
در شرایط بسیار سخت اجتماعی، سیاسی و رسانه ای آن دوران تقریبا پیش بینی هرگونه موفقیتی در این راه حتی در خوش بینانه ترین وضع بسیار دشوار به نظر می رسید چه اینکه انحصار رسانه ای و هدایت های سیاسی تحولات منطقه ای و جهانی در اختیار نظام سلطه قرار داشت و بویژه مواجهه جمهوری اسلامی ایران با یک جنگ تحمیلی و به تبع آن تحریم بین المللی هرگونه موفقیتی در این خصوص را با ابهام اساسی روبرو می کرد. امام اما به رغم همه کاستی ها و ناراستی ها اکسیری ارائه کرد که از هر قدرت سیاسی و رسانه ای برای تحقق این مهم قادرتر بود. تمرکز بر توده مردم و بی اعتنای به دولت ها. باور قلبی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به قدرت و توانایی توده ملت ها پیش از این آزموده شده بود. ایشان با همین مردم و با دست خالی نظام فاسد شاهنشاهی پهلوی را با همه حامیان بین المللی اش ساقط کرده و به پشتیبانی همین ملت دولتی مستقل ایجاد نموده بود.از دید حضرت امام دنیای معاصر از قدرت تجمیع توده ها به طور مطلوب برخوردار بوده و هندسه جدید قدرت سیاسی درجهان حول محور عدالت و خروج ملت ها از سیطره استکبار بنا گذاشته شده است. از منظر بنیانگذار جمهوری اسلامی خیزش ملت ایران علیه استبداد و استکبار و سرنگونی دیکتاتوری پهلوی مصداقی عینی از این تغییر شگرف در هندسه جدید قدرت سیاسی معنا می شد که می توانست الگویی باشد برای حل مشکل مبتلا به جهان اسلام یعنی اشغال سرزمین اسلامی فلسطین به دست غاصبان صهیونیست.
راهبردها
براین اساس گیرندگان پیام تاریخی امام دو طیف از توده ملت ها بودند یکی فلسطینی های تحت اشغالگری اسراییل ودیگری ملت های مسلمان و آزادیخواهان غیر مسلمان . راهبرد روز قدس دعوت از مردم برای حضور در صحنه بود . از این روست که بلافاصله پس از نامگذاری روز قدس شاهد شکل گیری گروههای مبارز مردمی علیه رژیم اشغالگر قدس در درون سرزمین های فلسطینی هستیم. امری که تا آن زمان بی سابقه بوده و عمده گروههای مبارز فلسطینی در خارج از مرزهای فلسطین به مبارزات خود علیه صهیونیستها ادامه می دادند. شکل گیری جنبش هایی نظیر جهاد اسلامی فلسطین و جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) لبیک آشکار فلسطینی ها به ندای تاریخی امام است. به دنبال این رویداد، انتفاضه نخست فلسطینی ها موسوم به انتفاضه سنگ با محوریت مردم حاصل می شود و از این پس محور اصلی رویارویی با اشغالگران اسراییلی نه گروههای چپ و راست و ملی گرا و کمونیست و سوسیالیست بلکه توده ملت فلسطین قرار می گیرد. انتفاضه نخست فلسطین با الگو گیری از پیام امام هویتی به نام هویت ملت فلسطین را برای نخستین باربه دنیا ثابت کرد و افکار عمومی جهان با مشاهده انسانهای فلسطینی که تا آن زمان کوشیده شده بود دیده نشوند پی به یک جعل تاریخی بردند. از آن زمان به این سو ملت فلسطین همواره در صحنه بوده و به مدد همین آگاهی امروز توازن وحشت با صهیونیستها ایجاد کرده است. هویت دولت فلسطینی نیز از دستاوردهای انتفاضه دوم فلسطینیان موسوم به الاقصی است. از ورای این انتفاضه بود که دولت کاخ سفید پس از سال ها به این واقعیت تن داد که فلسطینی ها نیز باید دولتی داشته باشند. صرف نظر از اینکه این اعتراف دیرهنگام مطلوب نظر ما به عنوان جمهوری اسلامی ایران واقع است یاخیر؟ نفس اقرار به آن، پیروزی انکار ناپذیری برای جران مقاومت مردمی در فلسطین و به تبع آن راهبرد امام برای تحقق آرمان تشکیل دولت مستقل فلسطینیی در سرزمین تاریخی فلسطین نیز محسوب می شود.
به برکت همین حضور و افشای ماهیت اشغالگری صهیونیست ها توده ملت های جهان نیز توجه ای ویژه به قضیه فلسطین دارد. همبستگی های جهانی نسبت به قضیه فلسطین به برکت همین حضور حاصل شده است و تقریبا در کمتر نقطه ای از جهان می توان تجمعی ندید که در همدردی با ملت فلسطین برپا نشده باشد. در واقع با تبلور حضور مردم فلسطین در صحنه داخلی رویارویی با اشغالگران، جهانی سازی قضیه فلسطین نیز به خودی خود حاصل شده و به این ترتیب اکسیر امام برای تحقق دو هدف غائی از نامگذاری فلسطین در آستانه انجام است. این روزها کمتر کشوری در جهان وجود دارد که با تشکیل دولت فلسطینی موافق نباشد لیکن اختلاف ها بر سر ماهیت این دولت است نه اینکه فلسطینی ها آیا باید دولت داشته باشند یا نه؟ اختلاف در این است که دولت فلسطینی آیا باید در کنار «دولت اسرائیل» بنا شود یا به تنهایی؟ امری که مقاومت مردمی فلسطین هرگز نمی پذیرد بلکه خواهان تشکیل دولت فلسطین در سرزمین تاریخی فلسطین است نه یک وجب بیشتر و نه یک وجب کمتر.
فلسطینی ها این روزها به چنان سطحی از اعتماد دست یافته اند که به کمتر از نابودی کامل رژیم غاصب اسراییل رضایت نمی دهند. آنها فقط به آزادی قدس و محو رژیم اسراییل از نقشه جغرافیایی می اندیشند.
نزدیک شدن جغرافیایی دو راهبرد اصلی امام یعنی بومی سازی مبارزه با اشغالگران در درون فلسطین و جهانی سازی قضیه فلسطین که این روزها در برپایی تجمعات همبستگی گسترده با فلسطینیان در پنج قاره دنیا نمود یافته است حلقه محاصره علیه صهیونیست ها را روز به روز تنگ تر کرده و فلسطینیان را آرام آرام به آرمان اصلی خود یعنی رهایی قدس شریف نزدیک می کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
«من در طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم، که اکنون این روزها به حملات وحشیانة خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است، و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی، پیاپی خانه و کاشانة ایشان را بمباران می کند. من از عموم مسلمانان جهان و دولتهای اسلامی می خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می کنم آخرین جمعة ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است، و می تواند تعیین کنندة سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان «روز قدس» انتخاب، و طی مراسمی همبستگی بین المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزی مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم».
اهداف غائی
معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران بعدها پس از صدور این فرمان سیاسی- تاریخی در مناسبت های مختلف به تشریح زوایای این نامگذاری پرداخته و هدف غائی از آن را رهایی قدس شریف (اولین قبله مسلمانان جهان) از چنگال اشغالگران صهیونیست و تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین تاریخی فلسطین عنوان نمودند. که در صورت تحقق آن نابودی غده سرطانی نیز میسر خواهد شد. امام(ره) در واقع با این اهداف به دنبال بومی سازی رویارویی فلسطینی ها با اشغالگران صهیونیست و جهانی سازی قضیه فلسطین بود. چه اینکه تا آن زمان رهبری مبارزه با اسراییل را حکام عرب در اختیار داشتند و از دیگر سو قضیه فلسطین در صحنه جهانی به لطف بایکوت خبری رسانه های جهان موضوعی ناشناخته بود. و لذا چنانچه هریک از این دو مولفه یعنی قدرت یابی توان مردمی در درون فلسطین و آگاهی افکار عمومی جهانی از واقعیت های درونی فلسطین موازی هم حرکت کنند در واقع هم تشکیل دولت فلسطینی محقق خواهد شد و هم ازادی قدس شریف.
از آن تاریخ 35 سال گذشته است و به رغم فراز و فرودهای بسیار در روند حرکتی انقلاب اسلامی ایران برگزاری این مراسم عبادی سیاسی هرساله از اهمیتی ویژه نه تنها در ایران که در بسیاری از نقاط جهان برخوردار است.
اکسیر رهایی؛ توده ملت ها
در شرایط بسیار سخت اجتماعی، سیاسی و رسانه ای آن دوران تقریبا پیش بینی هرگونه موفقیتی در این راه حتی در خوش بینانه ترین وضع بسیار دشوار به نظر می رسید چه اینکه انحصار رسانه ای و هدایت های سیاسی تحولات منطقه ای و جهانی در اختیار نظام سلطه قرار داشت و بویژه مواجهه جمهوری اسلامی ایران با یک جنگ تحمیلی و به تبع آن تحریم بین المللی هرگونه موفقیتی در این خصوص را با ابهام اساسی روبرو می کرد. امام اما به رغم همه کاستی ها و ناراستی ها اکسیری ارائه کرد که از هر قدرت سیاسی و رسانه ای برای تحقق این مهم قادرتر بود. تمرکز بر توده مردم و بی اعتنای به دولت ها. باور قلبی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به قدرت و توانایی توده ملت ها پیش از این آزموده شده بود. ایشان با همین مردم و با دست خالی نظام فاسد شاهنشاهی پهلوی را با همه حامیان بین المللی اش ساقط کرده و به پشتیبانی همین ملت دولتی مستقل ایجاد نموده بود.از دید حضرت امام دنیای معاصر از قدرت تجمیع توده ها به طور مطلوب برخوردار بوده و هندسه جدید قدرت سیاسی درجهان حول محور عدالت و خروج ملت ها از سیطره استکبار بنا گذاشته شده است. از منظر بنیانگذار جمهوری اسلامی خیزش ملت ایران علیه استبداد و استکبار و سرنگونی دیکتاتوری پهلوی مصداقی عینی از این تغییر شگرف در هندسه جدید قدرت سیاسی معنا می شد که می توانست الگویی باشد برای حل مشکل مبتلا به جهان اسلام یعنی اشغال سرزمین اسلامی فلسطین به دست غاصبان صهیونیست.
راهبردها
براین اساس گیرندگان پیام تاریخی امام دو طیف از توده ملت ها بودند یکی فلسطینی های تحت اشغالگری اسراییل ودیگری ملت های مسلمان و آزادیخواهان غیر مسلمان . راهبرد روز قدس دعوت از مردم برای حضور در صحنه بود . از این روست که بلافاصله پس از نامگذاری روز قدس شاهد شکل گیری گروههای مبارز مردمی علیه رژیم اشغالگر قدس در درون سرزمین های فلسطینی هستیم. امری که تا آن زمان بی سابقه بوده و عمده گروههای مبارز فلسطینی در خارج از مرزهای فلسطین به مبارزات خود علیه صهیونیستها ادامه می دادند. شکل گیری جنبش هایی نظیر جهاد اسلامی فلسطین و جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) لبیک آشکار فلسطینی ها به ندای تاریخی امام است. به دنبال این رویداد، انتفاضه نخست فلسطینی ها موسوم به انتفاضه سنگ با محوریت مردم حاصل می شود و از این پس محور اصلی رویارویی با اشغالگران اسراییلی نه گروههای چپ و راست و ملی گرا و کمونیست و سوسیالیست بلکه توده ملت فلسطین قرار می گیرد. انتفاضه نخست فلسطین با الگو گیری از پیام امام هویتی به نام هویت ملت فلسطین را برای نخستین باربه دنیا ثابت کرد و افکار عمومی جهان با مشاهده انسانهای فلسطینی که تا آن زمان کوشیده شده بود دیده نشوند پی به یک جعل تاریخی بردند. از آن زمان به این سو ملت فلسطین همواره در صحنه بوده و به مدد همین آگاهی امروز توازن وحشت با صهیونیستها ایجاد کرده است. هویت دولت فلسطینی نیز از دستاوردهای انتفاضه دوم فلسطینیان موسوم به الاقصی است. از ورای این انتفاضه بود که دولت کاخ سفید پس از سال ها به این واقعیت تن داد که فلسطینی ها نیز باید دولتی داشته باشند. صرف نظر از اینکه این اعتراف دیرهنگام مطلوب نظر ما به عنوان جمهوری اسلامی ایران واقع است یاخیر؟ نفس اقرار به آن، پیروزی انکار ناپذیری برای جران مقاومت مردمی در فلسطین و به تبع آن راهبرد امام برای تحقق آرمان تشکیل دولت مستقل فلسطینیی در سرزمین تاریخی فلسطین نیز محسوب می شود.
به برکت همین حضور و افشای ماهیت اشغالگری صهیونیست ها توده ملت های جهان نیز توجه ای ویژه به قضیه فلسطین دارد. همبستگی های جهانی نسبت به قضیه فلسطین به برکت همین حضور حاصل شده است و تقریبا در کمتر نقطه ای از جهان می توان تجمعی ندید که در همدردی با ملت فلسطین برپا نشده باشد. در واقع با تبلور حضور مردم فلسطین در صحنه داخلی رویارویی با اشغالگران، جهانی سازی قضیه فلسطین نیز به خودی خود حاصل شده و به این ترتیب اکسیر امام برای تحقق دو هدف غائی از نامگذاری فلسطین در آستانه انجام است. این روزها کمتر کشوری در جهان وجود دارد که با تشکیل دولت فلسطینی موافق نباشد لیکن اختلاف ها بر سر ماهیت این دولت است نه اینکه فلسطینی ها آیا باید دولت داشته باشند یا نه؟ اختلاف در این است که دولت فلسطینی آیا باید در کنار «دولت اسرائیل» بنا شود یا به تنهایی؟ امری که مقاومت مردمی فلسطین هرگز نمی پذیرد بلکه خواهان تشکیل دولت فلسطین در سرزمین تاریخی فلسطین است نه یک وجب بیشتر و نه یک وجب کمتر.
فلسطینی ها این روزها به چنان سطحی از اعتماد دست یافته اند که به کمتر از نابودی کامل رژیم غاصب اسراییل رضایت نمی دهند. آنها فقط به آزادی قدس و محو رژیم اسراییل از نقشه جغرافیایی می اندیشند.
نزدیک شدن جغرافیایی دو راهبرد اصلی امام یعنی بومی سازی مبارزه با اشغالگران در درون فلسطین و جهانی سازی قضیه فلسطین که این روزها در برپایی تجمعات همبستگی گسترده با فلسطینیان در پنج قاره دنیا نمود یافته است حلقه محاصره علیه صهیونیست ها را روز به روز تنگ تر کرده و فلسطینیان را آرام آرام به آرمان اصلی خود یعنی رهایی قدس شریف نزدیک می کند.
منبع : فارس
۹۳/۰۴/۳۱