آرایش نظامی گروه‌های تروریستی در سوریه/ اپوزیسیون مسلح در یک محیط جنگی متغیر

 گروه‌های مسلح به‌اصطلاح انقلابی که با نظام سوریه می‌جنگند و آرامش و امنیت مردم را برهم زده مرتکب جنایات هولناکی می‌شوند، شاهد تحولات و دگرگونی‌های سریع و پیچیده‌ای بوده‌اند که پرسش‌هایی را در خصوص قدرت و استراتژی آنها مطرح می‌کند...  

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم،  ویژگی این گروه های مسلح و تعداد آنها چگونه است؟ مهمترین تشکلات نظامی آنها چیست؟ فرق " ارتش آزاد" و دیگر گروه های تکفیری به اصطلاح اسلامی جهادی مانند النصره و داعش چیست؟

 این مقاله تلاش می کند به پرسش های گذشته با توجه به برداشت میدانی از سوریه و اوضاع گروه های مسلح پاسخ دهد با اشاره به اینکه نقشه های این گروه ها در گذر زمان تغییر می کند. این نقشه ها شاهد حالت های مستمر از ادغام و جدایی و انتقال از این طرف به سوی آن طرف است و ممکن است تعداد تروریست های یک گروه طی یک هفته یا یک ماه تغییر کند.

چگونگی شکل گیری گروه های مسلح / دگرگونی ها و تغییرات مخالفان مسلح

اولین فعالیت مسلحانه علیه دولت سوریه از ماه سوم یا چهارم بحران و ناآرامی ها آغاز شد و آنچه الجیش الحر یا ارتش آزاد سوریه خوانده می شد، از سوی برخی عناصر نظامی شکل گرفت که گفته می شود از ارتش سوریه جدا شدند و گروه های جنگی کوچکی را تشکیل دادند و بعد در قالب ارتش آزاد به فعالیت های مسلحانه و خشونت آمیز روی آوردند.

در 9 ژوئن 2011 فردی به نام الهرموش، گروه مسلح موسوم به "لواء الضباط الاحرار" را تشکیل داد و کمتر از یک ماه بعد در 4 جولای 2011 فردی به نام "ریاض الاسعد" پس از جدایی از ارتش با تحریک خارجی، آنچه را "ارتش آزاد سوریه" می خواند، تشکیل داد که در ابتدا ادعا می کرد ماموریتش، حمایت از غیرنظامیان و تظاهرات مسالمت آمیز است.

در ماه بعدی یعنی آگوست 2011، ارتش به اصطلاح آزاد از تشکیل هشت گروه که گردان می خواند، خبر داد شامل : گردان خالد بن الولید در استان حمص، گردان حمزه الخطیب در حومه ادلب، گردان الهرموش در جبل الزاویه، و گردان القاشوش در شهر حماه، گردان ابوالفداء در حومه حماه شمالی، گردان العمری در استان درعا ، گردان معاذ الرکاض در دیر الزور، گردان الله أکبر در البوکمال.

شکل گیری گردان "معاویه" از سوی تروریست ها

در سپتامبر 2011، سه گروه مسلح دیگر اعلام موجودیت کردند که شامل گردان الأبابیل در حلب، گردان معاویه بن ابی سفیان در دمشق و گردان ابوعبیده بن الجراح در حومه دمشق .

منازعه و درگیری میان گروه مسلح موسوم به لواء الضباط الأحرار و ارتش آزاد برای مدتی ادامه یافت سپس با ادغام لواء الضباط در ارتش آزاد در 24 سپتمابر 2011 پایان یافت که این تحول پس از چند هفته از ناپدید شدن الهرموش سرکرده گروه موسوم به لواء الضباط صورت گرفت که بعدا ادعا شد که سازمان  اطلاعات سوریه، وی را با همکاری نیروهای علوی سازمان اطلاعات ترکیه از این کشور ربوده و تا امروز سرنوشت وی به طور دقیق مشخص نیست.

اوضاع گروه های مسلح در دومین سال بحران/ نوادگان امیه هم شکل گرفتند

دومین سال بحران سوریه یعنی سال 2012 میلادی شاهد تحول و تغییر بزرگ در صحنه گروه های مسلح به اصطلاح انقلابی بود، گروه هایی که مدعی بودند به خاطر حمایت از غیرنظامیان تشکیل شده اند، رسما به سمت تحرکات نظامی و خشونت آمیز با هدف سرنگونی نظام و به زعم خود آزادی سوریه از حکومت اسد روی آوردند.

با آغاز سال 2012 میلادی، عملیات گروه های مسلح گسترش یافت و گروه های مسلح به سرعت وحشتناکی یکی پس از دیگری تشکیل می شدند تا در اواخر آن سال به 500 گردان مسلح افزایش یابد که البته در ابتدا برای تمام این گروه ها یک عنوان بیشتر وجود نداشت و آن ارتش آزاد بود تا اینکه تفاوت اصطلاحی و واژگانی میان گروه ها و جماعت های به اصطلاح اسلامی از یک سو و ارتش آزاد از سوی دیگر آغاز شد و این تفاوت با تشکیل آنچه " جبهه ثوار سوریه"(جبهه به اصطلاح انقلابیون سوریه) خوانده می شد، آغاز شد که شامل چندین گروه به اصطلاح اسلامی بود که مشهورترین این گروه ها، گردان "احرارالشام" در ادلب و گردان "احفاد الامویین"(نوادگان امیه) در دمشق و حومه آن بود.

تشکیل جبهه ثوار سوریه در یک کنفرانس مطبوعاتی در استانبول درچهارم ژوئن 2012 میلادی اعلام شد، اما عمر این تشکل زیاد نبود و طولی نکشید که از هم فروپاشید و به جای آن تجمع جدیدی به نام " جبهه تحریر سوریا الاسلامیه" شکل گرفت که در 12 سپتامبر 2012 میلادی، اعلام موجودیت کرد و این گونه برنامه ریزی شده بود تا مهمترین گروه های به اصطلاح جهادی شامل "الویه صقورالشام، گردان های احرارالشام، تجمع انصارالاسلام" و دیگر گروه ها را در برگیرد، اما اختلافاتی که در آخرین لحظاتی به وجود آمد، سبب خروج گردان های احرارالشام از این جبهه شد. هنگامی که تشکیل جبهه تحریر سوریاالاسلامیه رسما اعلام شد که گروه های مسلحی همچون" الویه صقورالشام، گردان های الفاروق و تجمع انصارالاسلام، لواء الفتح، لواء الایمان و مجلس ثوار استان دیرالزور" و برخی از گروه های کوچک را در بر می گرفت. در 11 ژانویه 2013 گروه مسلح موسوم به لواءالتوحید  به تشکل موسوم به جبهه تحریر سوریا پیوست و سپس گروه موسوم به تجمع انصارالاسلام از آن خارج شد. منابع حامی این تشکل مسلح تعداد تروریست های آن را حدود 40 هزار نفر اعلام کردند و برخی منابع داخلی این تشکل، تعداد اعضای خود را 60 هزار نفر اعلام کردند.

پیش از پایان سال 2012 میلادی، دومین جبهه به اصطلاح اسلامی موسوم به " جبهه اسلامی سوریه" شکل گرفت که شامل گردان های احرارالشام و حرکت الفجرالاسلامیه و جماعت الطلیعه الاسلامیه و گردان های الایمان و گردان های انصارالشام و لواءالحق و جیش التوحید و تعداد دیگری از گروه های مسلح می شد.
سردرگمی و آشفتگی گروه های تروریستی / روند جدایی تروریست ها از گروه های مختلف تسریع شد.

دو ماه پس از تشکیل جبهه اسلامی، گروه لواء الایمان حماه از جبهه تحریر سوریه خارج شد و به جبهه اسلامی پیوست و مدتی بعد، ادغام چهار گروه شامل کتائب أحرار الشام، حرکة الفجر،جماعة الطلیعة وکتائب الإیمان در قالب یک تشکل به نام"حرکة أحرار الشام" اعلام شد و این حرکت ستون فقرات و عنصر اصلی جبهه اسلامی سوریه را تشکیل می داد که تعداد تروریست های این گروه حدود 30 هزار نفر اعلام شده بود.

در نیمه دوم سال 2013 تلاش های زیادی برای یکپارچه کردن دو جبهه سابق در یک مجموعه واحد انجام شد که این تلاش ها اخیرا به اتحاد عناصر اصلی این دو جبهه در جبهه جدیدی در جمعه 22 نوامبر 2013 به نام جبهه اسلامی شامل بزرگترین گروه های مسلح شامل " حرکة أحرار الشام الإسلامیة ،جیش الإسلام، ألویة صقور الشام، لواء التوحید، لواء الحق، کتائب أنصار الشام والجبهة الإسلامیة الکردیة" منجر شد و همزمان با اعلام جبهه جدید، دو جبهه قدیمی یعنی جبهة تحریر سوریا والجبهة الإسلامیة السوریة منحل شد.

تشکل های مسلح متوسط و اتاق های عملیات

علاوه بر گروه های مسلح بزرگی که در دو جبهه سابق حضور داشتند، برخی گروه های کوچک تر هم شکل گرفتند که از جمله می توان به گروه موسوم به "هیئة دروع الثورة" اشاره کرد که در 30 سپتامبر 2012 شکل گرفت و به هیچ یک از دو جبهه بزرگ قبلی نپیوست و به فعالیت مستقل از دیگر گروه های تروریستی روی آورد که به نظر می رسد این گروه با جماعت اخوان المسلمین سوریه مرتبط باشد که شامل چندین گروه مسلح است و تعداد جنگجویان این گروه حدود 10 هزار نفر اعلام شده است.

از دیگر تشکل های تروریستی مشهور، "تجمع انصارالاسلام" است که در تاریخ 8 آگوست 2012 میلادی تشکیل شد که هنگام تاسیس شامل مهمترین گردان های مسلح در دمشق و حومه آن به ویژه در غوطه شرقی به نام های "لواء الإسلام، لواء الفرقان ،لواء درع الشام،کتائب الصحابة وکتائب الحبیب المصطفى و دیگر گروه های مسلح بود و تعداد اعضای این گروه ها حدود 15 هزار نفر اعلام می شد، اما گروه موسوم به لواء الاسلام چندی بعد از تجمع خارج شد و در چارچوب جبهه اسلامی تحریر سوریه باقی ماند و سپس این تشکل فراگیرتر شد و چندین گروه مسلح فعال در غوطه شرقی هم به آن پیوستند و نامش از لواء الاسلام به جیش الاسلام تغییر کرد.

اما گروه موسوم به تجمع انصارالاسلام شاهد خروج عناصر آن یکی پس از دیگری بود تا اینکه با پایان سه ماه نخست سال 2013، کاملا تنها ماند.
اخیرا در حومه دمشق، تجمع جدیدی موسوم به " الاتحاد الاسلامی لاجناد الشام" تنها سه روز پیش از تشکیل جبهه اسلامی یعنی در تاریخ 19 نوامبر 2013شکل گرفت که بزرگترین گروه های مسلح فعال در غوطه شرقی و غوطه غربی و جنوب دمشق و القلمون را در بر می گرفت که شامل : ألویة وکتائب الحبیب المصطفى، ألویة وکتائب الصحابة،کتائب شباب الهدى، تجمع أمجاد الإسلام و لواء درع العاصمة بود و تعداد جنگجویان آن حدود 18 هزار نفر برآورد می شد.

جبهه النصره و داعش( دولت اسلامی عراق و شام)

نام جبهه النصره در اواخر سال 2011 میلادی بر سر زبان ها افتاد، اما رسما در اوایل سال 2012(24 ژانویه) اعلام موجودیت کرد که ابتدا تمام اعضایش از داخل سوریه بود که تجربه جنگ در افغانستان، چچن و عراق را داشتند، اما طولی نکشید که تروریست های به اصطلاح جهانی از خارج سوریه جذب این تشکل شد. تعداد دقیق تروریست های غیر سوری مشخص نیست، اما برآوردها نشان می دهد که تعداد آنها ممکن است به یک چهارم یا یک سوم کل تروریست های جبهه النصره برسد.

با اینکه جبهه النصره به سبب ارتباط با شبکه تروریستی القاعده و گذاشتن شرط بیعت برای عناصر خود، به یک تشکل بسته نزدیک تر است، رشد این تشکل خیلی آرام بود تا اینکه تعداد جنگجویانش به 6 تا 9 هزار نفر رسید تا اینکه در پی بیانیه مشهور البغدادی در آوریل 2013 مبنی بر پیوستن جبهه النصره به دوله العراق، دچار شکاف شد و شمار زیادی از تروریست ها از این گروه جدا شده و نام دولت اسلامی عراق و شام را برای خود برگزیندند که برخی آن را به اختصار "داعش" می گویند که این تشکل، تبعیت خود را از تشکل البغدادی در عراق اعلام کرد.

ابوبکرالبغدادی ملقب به کرار امیر گروه موسوم به دولة العراق الإسلامیة بود که بعدها اتحاد میان این گروه و جبهه النصره اهل الشام در سوریه را تحت عنوان الدولة الإسلامیة فی العراق والشام اعلام کرد که به اختصار داعش خوانده می شود، البته نوار صوتی از فردی به نام ابومحمد الجولانی سرکرده جبهه النصره در مخالفت با اقدام البغدادی منتشر شد.

کسانی که در ابتدا از جبهه النصره جدا شدند، اندک بودند، اما مبلغان "الدولة" به تبلیغ برای این گروه در محافل النصره پرداختند و توانستند تعداد زیادی از جنگجویان این گروه را به خود جذب کنند و در نتیجه تعداد آنها افزایش یافت به طوری که برآورد شده است که آنها دو سوم جنگجویان اصلی النصره را تشکیل می دهند، آنگاه حدود هزار نفر از زندانیانی که از زندان های التاجی و ابوغریب در جولای 2013 در عراق گریختند به این تشکل تروریستی(جبهه النصره) پیوستند و در حال حاضر تعداد تروریست های جبهه النصره حدود سه هزار نفر برآورد می شود، اما تروریست های داعش، شش تا هفت هزار نفر برآورد می شود.

روابط تشکیلاتی میان گروه های مسلح

پاسخی که درباره تشکل هایی که نامشان ذکر شد، مطرح می شود این است که آیا این تشکل ها، تاثیرگذار و قدرتمند هستند، آیا گروه های تشکیل دهنده، روابط قوی دائمی دارند؟ پاسخ کلی این پرسش، "خیر" است، اما جزئیات به شرح ذیل است:

گردان های موسوم به ارتش آزاد که با شوراهای نظامی و ستاد مشترک ارتباط دارند، ارتباط دائمی با ستاد مشترک و یا شوراها ندارند، بلکه فقط رابطه ظاهری با هدف به دست آوردن پول دارند، این گروه های مسلح برای خرید سلاح و مهمات به پول نیاز دارند و حتی برخی صرفا برای کسب پول تلاش می کنند بدون اینکه واقعا در صحنه های درگیری شرکت کنند، بنابراین هر جا پول باشد، ارتباط هم هست به همین سبب می بینیم که گروه های مسلح زیادی همواره از چتری به چتر دیگر و از ارتباط با این گروه به  ارتباط با آن گروه منتقل می شوند و ثبات ندارند و همواره در حال تغییر و از این شاخه به این شاخه پریدن هستند.

البته حدود چند هزار جنگجو را که نام به اصطلاح "الجیش الوطنی" بر خود گذاشته اند، باید از این رابطه متزلزل و بی ثبات مستثنی کرد که به خوبی مسلح شده و آموزش های ویژه ای را در اردن زیر نظر نظامیان اردنی و آمریکایی فرا گرفته اند و چه بسا تنها گروهی باشد که همواره ارتباط منسجم تشکیلاتی با مرجعیت خارجی غیر سوری خود بر خلا دیگر گروه های الجیش الحر دارند.

اما اکثر تجمعات اسلامی بر اساس هماهنگی و همکاری فراتر از وحدت کامل و ادغام عملی تشکیل شده اند. گروه های بزرگ مستقلی به تشکل موسوم به "جبهة تحریر سوریا" پیوستند که رابطه کلی شکننده ای دارند و شاید قدرت این رابطه که عناصر تشکیل دهنده جبهه اسلامی سوریه را کنار هم جمع کرده است، قوی تر باشد، اما آنها نیز به وحدت کامل نرسیده  اند به استثنای چهار گروه که در تجمع موسوم به حرکه احرارالشام جمع شده اند که عنصر اصلی جبهه اسلامی را تشکیل می دهد.

آنچه از تجمعات بزرگ گفته می شود، از تجمعات متوسط هم گفته می شود، روابط میان عناصر تشکیل دهنده، روابط متزلزل و سرد است که این وضع درباره "تجمع انصارالاسلام" قدیم و نیز " تجمع الاتحاد الإسلامی لأجناد الشام" جدید صدق می کند.

قدرت این روابط هنگامی به نوع دیگری از تجمعات موسوم به اتاق های عملیات برسیم، کمتر و کمتر می شود و با انعطاف پذیری شدید همراه است به طوری که صرفا به هماهنگی در چارچوب جبهه ای از جبهه ها منحصر می شود که از جمله می توان به اتاق عملیات "جند الملاحم" اشاره کرد که در غوطه شرقی در رمضان گذشته تشکیل شد و شامل حرکة أحرار الشام ،کتائب شباب الهدى ،ألویة الحبیب المصطفى ،جبهة النصرة ولواء عیسى بن مریم بود. ائتلاف موسوم به "الرایة الواحدة" که در حومه دمشق شکل گرفت، به اتاق عملیات نزدیک تر است تا تجمع واقعی که شامل کتائب الصحابة، لواء توحید العاصمة ، لواء العز و برخی گروه های کوچک است که گردان های وابسته به حرکت احرارالشام در غوطه شرقی و غربی دمشق با آن همسو هستند.

استراتژی های متعدد

گفته می شود گروه های تروریستی مسلح فعال در سوریه به دو بخش تقسیم می شوند : گروه های به اصطلاح اسلامی که افراطی و تندرو هستند و گردان های ارتش آزاد(الجیش الحر) که لائیک توصیف می شوند.

ارتش آزاد (الجیش الحر)

گروه موسوم به الجیش الحر(ارتش آزاد) یک اصطلاحی است که صدها گروه کوچک را در بر  می گیرد که به تشکل های به اصطلاح اسلامی اصلی وابسته نیستند، برخی زیر نظر شوراهای نظامی یا ریاست ستاد و برخی به طور مستقل عمل می کنند.

این گروه ها از نظر ماهیتی تفاوت و اختلاف زیادی با یکدیگر دارند، برخی خودکفا هستندف برخی اگر پول به آنها برسد، می جنگند و اگر پول نرسد، از حرکت باز می ایستند. برخی از این گروه های مسلح زمانی می جنگند و زمانی از جنگ خسته می شوند و در شهرها بیشتر از جبهه ها با هم ارتباط دارند. برخی از گروه های مسلح صرفا به خاطر غنایم می جنگند و برخی از گروه های مسلح در حقیقت مشتی دزد و قاچاقچی و راهزن هستند که به صورت حرفه ای دست به سرقت و آدم ربایی می کنند که به گروه های امیران جنگ موسوم هستند و اساس در زمینه جرم  و جنایت فعالیت می کنند.

گروه های به اصطلاح اسلامی

به گزارش تسنیم در ادامه این گزارش مربوط به آرایش نظامی گروه های مسلح تروریستی و تکفیری در سوریه که شبکه الجزیره آماده کرده است، گروه های به  اصطلاح اسلامی درباره هدف سرنگونی نظام سوریه و به زعم خود حکومت اسلامی اتفاق نظر دارند، اما طرح سیاسی و برنامه عملی آنها بین انعطاف پذیری و سرسختی فرق می کند. منظور از سخت گیری، سرسختی در اجرا و زمان است.

پژوهشگر امور گروه های به اصطلاح جهادی که این گزارش را در شبکه الجزیره آماده کرده ، می گوید برخی گروه ها مانند جبهه تحریر سوریه در گذشته، میانه روتر بود و سازوکارهای نظام دموکراتیک مانند انتخابات و استقلال قوا و نظام چند حزبی را قبول داشتند که از طریق پیگیری بیانیه ها و اظهارات سرکردگان این گروه مشخص می شودف هر چند هیچ برنامه سیاسی جامعی که بیانگر دیدگاه این گروه درباره مرحله پس از اسد! باشد، ارائه نکرده است. برخی شایعات به ارتباط این جبهه با اخوان المسلمین اشاره می کند همچنانکه در گزارش های خارجی و عربی بر ارتباط گردان های الفاروق و لواء التوحید با اخوان المسلمین تاکید شده است که به گفته کارشناس این گروه ها، مساله درستی نیست و ممکن است جماعت اخوان المسلمین از گروه های مسلح زیادی در زمان های مختلفی حمایت کرده باشد،اما تنها گروه هایی که همواره مورد حمایت اخوان المسلمین هستند، گروه هایی که تشکل موسوم به "هیئة دروع الثورة" را تشکیل داده اند، هستند.

حرکة أحرار الشام وجبهة النصرة

گروه های موسوم به حرکت احرارالشام و دیگر گروه های تشکیل دهنده جبهه اسلامی سوریه از نظر میزان انعطاف پذیری و سرسختی در طرح و نقشه اسلامی پس از عناصر جبهه تحریر سوریه قرار دارند و پس از آنها جبهه النصره قرار می گیرد و هر دو تشکل با دولت مدنی و دموکراسی به ویژه انتخابات مردمی مخالف هستند و به زعم خود خواستار تشکیل دولت اسلامی در سوریه هستند.

شاید حرکت احرارالشام انعطاف پذیری کمتری از دیگر گروه های تشکیل دهنده جبهه تحریر سوریه داشته باشد، اما با نوعی فعالیت دموکراتیک موافق است و آن اعتراف به اصل فراگیر شورا و مشورت و مخالفت با انحصارطلبی هر گروهی در تعیین سرنوشت سوریه است بر خلاف جبهه النصره که به زعم خود حامل طرح جهادی جهانی فراتر از مرزهاست و انتظار می رود که جبهه النصره، هیچ گروه سیاسی مستقل در سوریه را به رسمیت نشناسد، هر چند تا کنون از اشاره به این مساله مهم در ادبیات آشکار خود خودداری کرده است.

این تشکل، دیدگاه خود را در خصوص این مساله مهم در بیانیه ای که در پی بیانیه مشهور البغدادی صادر کرد، به طور خلاصه بیان کرده و مخالفت خود را با گسترش دامنه درگیری با نظام سوریه خارج از این کشور و  تبدیل آن به یک مساله به اصطلاح جهادی جهانی اعلام کرده است که نشان دهنده عمق اختلافات میان این گروه های مسلح به اصطلاح جهادی است.

الدولة الإسلامیة فی العراق والشام(داعش)

مهمترین ویژگی دولت به اصطلاح اسلامی عراق و شام موسوم به داعش، گرایش تکفیری قوی و منزوی کردن دیگر گروه های مسلح است که در برخی سرکردگان و تروریست های این گروه به وضوح نمایان است تا جایی که برخی گروه های مسلح را به فسق و فساد یا مزدوری برای نظام سوریه متهم می کنند. ویژگی مهم دیگر این تشکل، شیوه غلبه کردن است که وسیله شرعی از نظر این گروه برای استفاده از سلاح به منظور تسلیم گروه های دیگر یا مشروعیت بخشی به درگیری داخلی با مخالفان نظام سوریه است.

این خطر در نتیجه توهمی که طرفداران دولت اسلامی عراق و شام دارند، افزایش می یابد، زیرا آنها خود را دولت واقعی می دانند و معتقدند امیر آنها البغدادی، امیر تمام مومنان بوده و بیعت و اطاعت از وی واجب است و به زعم خود رساله ای در خصوص بیعت و وجوب و احکام آن منتشر کرده اند.

این گروه التقاطی و منحرف تکفیری تروریستی در یکی از به اصطلاح احکام شرعی خود، سرکرده خود را امیر مسلمانان خطاب کرده است.

الجبهة الإسلامیة

تشکل موسوم به الجبهه الاسلامیه جدید منشوری را ارائه و اعلام کرده است که "یک تشکل نظامی سیاسی اجتماعی اسلامی فراگیر است که هدف از تشکیل آن سرنگونی نظام سوریه به صورت کامل و تشکیل دولت اسلامی است که حاکمیت فقط با شرع الهی است."

این تشکل هر گونه ایده تجزیه سوریه را رد کرده و از تمایل خود برای تحکیم روابط با کشورهایی که با آن دشمنی نداشته باشند،خبر داده است.

نکته قابل ملاحظه درباره جبهه اسلامی این است که یک برداشت واضحی از اهداف کلی خود ارائه می کند، اما از ابهام و نابسامانی هنگام ارائه برنامه سیاسی و دیدگاه خود درباره شکل و ترکیب دولت و نظام رنج می برد، این تشکل اولا ادعا می کند که به دنبال انحصار طرح اسلامی نیست و خود را جانشین امت نمی داند بلکه به دنبال پیشرفت در کنار بعد مدنی از طریق فعال سازی توانمندی ها و امکانات مختلف جامعه است و سپس الگوی مدنی دولت را رد کرده و اشاره به حق ملت سوریه در انتخاب دولت و حاکمان خود را نادیده می گیرد.

به طور کلی باید گفت که جبهه اسلامی، برداشت و دیدگاه واضحی از دولت جدیدی که به زعم خود می خواهد پس از سرنگونی نظام سوریه تشکیل دهد، ارائه نکرده است و سازوکارهای فعالیت دموکراتیک مانند انتخابات و اصل استقلال قوا را نادیده گرفته است و شاید این نادیده گرفتن، عمدی باشد.

چالش های دشوار

کارشناس امور گروه های به اصطلاح جهادی به چالش های پیش روی گروه های مسلح و تکفیری در سوریه اشاره و می گوید مخالفان مسلح سوری با تحولات مهمی پس از آنچه به زعم خود انقلاب می خوانند، روبرو بوده اند که به اهداف و تشکیلات آن خدشه وارد کرده است، در ابتدا مدعی بودند از تظاهرات کنندگان در مقابل آنچه حملات مسلحانه نظام می خواندند، حمایت می کنند اما در ادامه برای سرنگونی نظام تلاش کردند. اما از نظر تشکیلاتی، اکثر این گروه ها به زعم خود برای اجرای شریعت اسلامی تلاش می کنند.

این تحولات، بخش اعظم گروه های مسلح را در رویارویی با چالش های متعددی قرار می دهد، این گروه ها از یک سو به نام انقلابی سخن می گویند که آتش آن به خاطر دولت مدنی یا برپایی خلافت اسلامی شعله ور نشده است و از سوی دیگر خواهان اجرای آنچه شریعت می خوانند در کشوری هستند که ادیان و طوایف متعددی دارد و از سوی دیگر جایگاه سوریه طوری است که در کنار کشورهایی قرار دارد که از تشکیل دولت اسلامی در این کشور استقبال نمی کنند و سبب خواهد شد آنها وارد درگیری های شدیدی شوند که ناآرامی و بحران سوریه را تشدید کند.

منبع : تسنیم