آرامش قبل از طوفان در فلسطین؛ آیا پاسخ مقاومت در راه است؟

با توجه به ارتکاب جنایت جدید از سوی شهرک نشینان، آرامش قبل از طوفان بر سرزمین های اشغالی حاکم شده است و هر آن امکان توسل به اقدامات تلافی جویانه از سوی فلسطینی‌ها وجود دارد....

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، جنایت اخیر شهرک نشینان صهیونیست در آتش زدن منازل فلسطینی ها در حومه نابلس که به زنده سوزی یک کودک 18 ماهه فلسطینی انجامید ، پرسش هایی را در باره علل و اهداف این جنایت و میزان نقش رژیم صهیونیستی در آن و همچنین واکنش های داخلی و خارجی در قبال  آن ایجاد کرده است و برهمین اساس به نظر می رسد با کالبدشکافی دقیق این جنایت تا حدودی می توان به چشم انداز تحولات آتی سرزمین‌های اشغالی پی برد .

جنایت جدید شهرک نشینان صهیونیست و نقش رژیم صهیونیستی در آن

این جنایت در بستری روی داد که رژیم صهیونیستی چه به تنهایی و چه به واسطه شهرک نشینان صهیونیست خیز جدیدی در سرزمین های اشغالی و بخصوص در شرق بیت المقدس برداشته است که از حدود یک هفته قبل از وقوع این جنایت به طور مستمر ادامه داشته است که از جمله مصادیق آن می توان به تعرضات مکرر به مسجد الاقصی ، اهانت به پیامبر  گرامی اسلام ، ارائه طرح احداث نزدیک به یک هزار واحد مسکونی جدید در کرانه باختری و شرق بیت المقدس و افزایش روند تخریب  منازل و فروشگاههای فلسطینی ها بخصوص در شرق قدس اشاره کرد .

با توجه به اینکه همه این اقدامات با هدایت و تحریک رژیم صهیونیستی صورت گرفته بود لذا نمی توان از نقش این رژیم در جنایت جدید شهرک‌نشینان در حومه نابلس نیز غافل شد .اهمال رژیم صهیونیستی در بازداشت عوامل ارتکاب این جنایت نیز به روشنی نقش مستقیم تل آویو و جناح راستگرای حاکم به رهبری نتانیاهو را در این زمینه آشکار می سازد . حال ممکن است این سوال پیش آید که رژیم صهیونیستی از دامن زدن به این اقدامات ضد انسانی و تحریک آمیز در پی چه هدف یا اهدافی است؟

اهداف رژیم صهیونیستی از دامن زدن به دور جدید اقدامات جنایتکارانه

هر چند در خیلی از موارد ارتکاب جنایات جنگی از سوی رژیم صهیونیستی و عوامل ستون پنجم آن در شهرک های صهیونیست نشین غیرقانونی واقع در اراضی اشغالی 1967 (که طبق قطعنامه های سازمان ملل و توافقات صلح برای تشکیل دولت فلسطینی در اختیار فلسطینی ها قرار داده شود )دلیل خاصی نداشته است و از ماهیت و انگیزه های نژادپرستانه آنها ناشی می شود اما با اینحال در مواردی برخی از انگیزه های سیاسی  و یا دل نگرانی ها مزید بر علت می شود و بر شدت و گسترش این تمایلات کمک می کند .

به نظر می رسد از جمله انگیزه ها و یا دغدغه های که می تواند در این مقطع زمانی در  توسل مجدد به اقدامات ضد انسانی و تحریک آمیز این رژیم موثر باشد این است که این رژیم به شدت از فضای ناشی از توافق هسته ای میان ایران و گروه 5+1 نگران است و از این هراس دارد که این تحول دستکم از دوجهت برای این رژیم چالش ساز باشد: نخست اینکه بحران فلسطین را بار دیگر در سیبل توجه جامعه جهانی قرار دهد و زمینه را برای فشارهای بین المللی علیه این رژیم در جهت پذیرش طرح تشکیل دو دولت فراهم سازد. دوم اینکه مانع از این شود که این رژیم به روال دهه های گذشته بتواند به سیاست پنهانکاری هسته ای خود ادامه دهد و روز به روز بر حجم و گستره زرادخانه های هسته ای خود بیفزاید .

واکنش های ناکافی به تعرضات ، تحرکات و جنایات رژیم صهیونیستی

اگر واکنش های صورت گرفته در خلال روند منتهی به زنده سوزی کودک فلسطینی  جمع بندی و با حجم و گستره اقدامات صورت گرفته مقایسه شود به روشنی این نتیجه حاصل می شود که این واکنش ها هر چند در خور توجه بوده و از حساسیت های داخلی و خارجی به مسئله فلسطین حکایت دارد اما به هیچ وجه کافی نبوده وهنوز نمی تواند نقش بازدارنده در برابر این رژیم ایفاء کند.

بر این اساس این نگرانی وجود دارد که رژیم صهیونیستی و شهرک نشینان صهیونیست با ارزیابی ناکافی از این واکنش ها به ارتکاب جنایات جدید به وسوسه بیفتند . از این دید اگر فلسطینی ها و جامعه جهانی در قبال جنایتی که صهیونیست های ساکن قدس در بازداشت و زنده سوزاندن محمد ابوخضیر نوجوان 17 ساله فلسطینی در سال گذشته مرتکب شدند ، واکنش جدید از خود نشان می دادند و  عاملان این جنایت را بی پاسخ نمی گذاشتند شاید صهیونیست ها جرات زنده سوزاندن کودک 18 ماهه فلسطینی را به خود نمی دادند و این بدین مفهوم است که اگر در قبال جنایت جدید نیز واکنش بازدارنده صورت نگیرد امکان تکرار جنایات مشابه در آینده نیز وجود خواهد داشت .

در حالیکه مقابله با تعرضات ، تجاوزات و  جنایات رژیم صهیونیستی با توجه به حجم و گستره آن اقدامات همه جانبه ای می طلبد که قاعدتا باید ابتکار اصلی در دست خود فلسطینی ها باشد اما تشکیلات خودگردان که در وضعیت کنونی  نمایندگی فلسطینی ها را در عرصه بین المللی برعهده دارد تنها به برخوردهای حقوقی دلخوش کرده و تنها به شکایت از این رژیم در دیوان کیفری بین المللی بسنده کرده حال آنکه این رژیم سالهاست که قطعنامه های سازمان ملل که در مرجع بالاتر تصویب شده است کاملا زیر پا گذاشته است و  تقویت روند وحدت و آشتی ملی در داخل که (حول تشکیل دولت آشتی با حماس شکل گرفته بود ) می تواند ضامنی محکم در برابر این رژیم باشد کاملا مورد بی مهری و بی توجهی رهبری تشکیلات خودگردان قرار گرفته است و از این جهت ارتباط معناداری بین دور جدید تجاوزات و تعرضات صهیونیست ها و فاصله گیری تشکیلات خودگردان از روند آشتی ملی مشاهده می شود.

هرچند رژیم صهیونیستی به واسطه شهرک نشینان صهیونیست درصدد ایجاد فضایی برای  جلوگیری از پیشبرد دور جدید تحرکات در ارتباط با بحران فلسطین بوده است اما با توجه به ارتکاب جنایت جدید از سوی شهرک نشینان ارامش قبل از طوفان بر سرزمین های اشغالی حاکم شده است و هر آن امکان  توسل به اقدامات تلافی جویانه از سوی فلسطینی ها وجود دارد . در این صورت امکان دارد اوضاع در سرزمین های اشغالی بار دیگر وارد تونل تاریک شود.